Piz Bernina

Piz Bernina (nazwa włoska: Pizzo Bernina) - to wznoszący się na wysokość 4049 m n.p.m. masyw górski w Alpach Retyckich, położony w Engadynie, w szwajcarskim kantonie Gryzonia, w dystrykcie Maloja, na granicy gmin Samedan i Pontresina. Najwyższy szczyt Alp Wschodnich. Pierwsze wejście: 13 września 1850 roku (Johann Wilhelm Coaz oraz bracia Jon Ragut Tscharner i Lorenz Ragut Tscharner).


Piz Bernina jest najwyższym szczytem pasma Bernina (Berninagruppe), należącego do Alp Retyckich, stanowiących część Alp Centralnych w obrębie Alp Wschodnich, a zarazem najwyższym szczytem Alp Retyckich i całych Alp Wschodnich. Jest też najbardziej na wschód wysuniętym szczytem alpejskim osiągającym wysokość 4000 m i najwyższym szczytem kantonu Gryzonia. Masyw Bernina leży na południowy wschód od słynnego szwajcarskiego ośrodka turystycznego, Sankt Moritz i na południe od miejscowości Pontresina , na granicy szwajcarsko-włoskiej. Jest dobrze widoczny m.in. ze szczytu Munt Pers (3206 m) na który można stosunkowo łatwo wyjść od górnej stacji kolejki linowej na przełęcz Diavolezza (2978 m), z Piz Nair (3056 m) oraz ze szczytu Piz Corvatsch (3451 m). Główny wierzchołek Piz Bernina znajduje się po stronie szwajcarskiej; położony na południe od niego, na granicy szwajcarsko-włoskiej, niższy, niewybitny wierzchołek zwany La Spedla, wznoszący się na wysokość 4020 m, jest najwyższym szczytem włoskiej Lombardii. Na południe od głównego wierzchołka przebiega dział wodny oddzielający dorzecze Dunaju (wpadającego do Morza Czarnego) od dorzecza Padu (wpadającego do Adriatyku); sam wierzchołek jest najwyższym puktem dorzecza Dunaju.

Jak wspomniano, jako pierwszy wszedł na szczyt Piz Bernina jeden z pionierów alpinizmu, topograf Johann Coaz (1822-1918), z towarzyszami, w 1850 roku - drogą przez "labirynt" (na lodowcu Morteratschgletscher ) i przełęcz Fuorcla Crast'Agüzza (Coaz nadał też górze dzisiejszą nazwę, pochodzącą od nazwy przełęczy Bernina); później znaleziono też inne drogi na szczyt. Dziś za drogę normalną uważa się (pokrywającą się na ostatnim odcinku z drogą pierwszych zdobywców) drogę z trudno dostępnego schroniska Rifugio Marco e Rosa położonego na wysokości 3610 m po włoskiej stronie granicy, na przełęczy Fourcla Crast' Aguzza. Trudniejszą drogą jest droga granią północną, ze schroniska Tschierva Hut (2584 m), położonego w dolinie Val Roseg . Obie wspomniane drogi dostępne są tylko dla alpinistów; turyści bez odpowiedniego wyposażenia i umiejętności nie powinni prób wejścia na szczyt podejmować.