Uwaga. Stosujemy pliki cookies. Więcej informacji.

Udine

Włochy, Friuli-Wenecja Julijska (➤ mapka)(➤ mapka)
Miasto i gmina (ok. 100 tys. mieszkańców) we Włoszech, położone w regionie autonomicznym Friuli-Wenecja Julijska, w pobliżu granicy ze Słowenią, 131 km na północny wschód od Wenecji i 77 km na północny zachód od Triestu , stolicy regionu (➤ mapka)(➤ mapka). Udine jest nieoficjalną stolicą historycznego regionu Friuli, jednym z najbogatszych miast we Włoszech, ważnym ośrodkiem przemysłowym i handlowym, a także węzłem komunikacyjnym. Miasto jest znane z zabytków architektury, a także z produktów regionalnych (wina, prosciutto, sery).

Tereny, na których leży dzisiejsze Udine, między wybrzeżem Adriatyku a Alpami, były zamieszkałe już w czasach prehistorycznych. Pierwsze wzmianki o Udine pochodzą z 983 roku (w jednym z dokumentów mówi się o przekazaniu przez cesarza Ottona II zamku Utinum patriarchom Akwilei). Od XIII wieku miasto było jednym z najważniejszych w regionie ośrodkiem przemysłu i handlu. W 1420 roku zostało zdobyte przez Republikę Wenecką i pozostawało pod panowaniem Wenecji do 1797 roku. Póżniej, po krótkim okresie panowania Francuzów, znalazło się w granicach Królestwa Lombardzko-Weneckiego, by ostatecznie w 1866 roku zostać włączonym do Królestwa Włoch.

UDINE
Piazza della Libertà
fot. JD
UDINE
Piazza della Libertà, z lewej Loggia del Lionello, widok w stronę Castello di Udine
fot. JD
Za główną atrakcję Udine uważa się główny plac miasta, Piazza della Libertà przy którym od strony południowej stoi Loggia del Lionello - ratusz zbudowany w połowie XV wieku w stylu gotyku weneckiego. Od północnego wschodu plac zamyka renesansowa, zaprojektowana przez Bernardina da Morcote structura zwana Porticato di San Giovanni, z wybijającą godziny wieżą zegarową, Torre dell'Orologio , z dwiema rzeźbami Maurów, przypominającą wieżę zegarową na Placu św. Marka w Wenecji. Warto też zwrócić uwagę m.in. na pochodzącą z pierwszej połowy XVI wieku fontannę zaprojektowaną przez Giovanniego Carrarę z Bergamo, kolumnę z lwem św. Marka, kolumnę z posągiem Sprawiedliwości, posągi mitologicznych postaci Herkulesa i Kakusa, a także rzeźbę upamiętniającą zawarcie pokoju w Campo Formio.

UDINE
szczyt kościoła Santa Maria di Castello
fot. JD
Za przejściem w kształcie łuku, zwanym Arco Bollani , którego autorem był, według większości źródeł, Andrea Palladio, zaczynają się schodki, po których można wejść na niewysokie wzgórze, na którym stoi Castello di Udine , zamek zbudowany przez Wenecjan w XVI wieku na ruinach fortyfikacji longobardzkich zniszczonych w 1511 roku przez trzęsienie ziemi, dziś będący siedzibą kilku niewielkich muzeów. Obok zamku stoi kościoł Santa Maria di Castello , z zachowanymi fragmentami sięgającymi czasów longobardzkich, kiedyś pełniący rolę kościoła parafialnego, przejętą później przez katedrę. Świątynia była kilkakrotnie odbudowywana, m.in. po zniszczeniach spowodowanych przez trzęsienie ziemi z 1511 roku.

Markerem oznaczona jest katedra, której początki sięgają XIII wieku.
UDINE
fasada katedry
fot. JD
Zbudowana na planie krzyża łacińskiego, z trzema nawami i kaplicami bocznymi oraz ośmioboczną dzwonnicą, konsekrowana w 1335 roku jako Santa Maria Maggiore świątynia znana jest z fresków, m.in autorstwa Giovanniego Battisty Tiepola. Kościół został przebudowany w XVIII wieku w stylu barokowym na zlecenie rodu, z którego pochodził m.in. ostatni doża wenecki, Ludovico Manin, panujący w latach 1789–1797 i zdetronizowany przez Napoleona. Wśród licznych dzieł sztuki warto zwrócić uwagę na prace wspomnianego przed chwilą Giovanniego Battisty Tiepola. Jego dziełem, a także jego syna, Domenica Tiepolo, były także freski zdobiące stojącą w pobliżu katedry inną świątynię, znaną jako Oratorio della Purità wzniesioną na początku drugiej połowy XVIII wieku. Prace obu artystów są eksponowane w oznaczonym markerem dawnym pałacu patriarchów Akwilei, wzniesionym w 1517 roku przez Giovanniego Fontanę po tym, jak wcześniej istniejąca rezydencja została zniszczona przez trzęsienie ziemi.


Mając w Udine więcej czasu można też wybrać się do Muzeum Etnograficznego , położonego nieco dalej od centrum miasta. Dobrym miejscem na odpoczynek podczas zwiedzania miasta może być Piazza Giacomo Matteotti , kwadratowy plac znany również jako Piazza San Giacomo. W zabudowie placu wyróżnia się fasada kościoła San Giacomo, którego początki sięgają 1378 roku (obecna, XVI-wieczna fasada została zaprojektowana przez Bernardina da Morcote), a na placu warto rzucić okiem na kolumnę z z figurą Madonny z Dzieciątkiem z drugiej połowy XV wieku oraz na fontannę z połowy XVI wieku.

UDINE
Piazza Giacomo Mateotti z kościołem San Giacomo
fot. JD
Informacje dodatkowe
  • Rejon Udine słynie z produktów regionalnych, m.in. wina, prosciutto i serów, promowanych m.in. podczas festiwalu odbywającego się w Udine corocznie we wrześniu.


Galeria zdjęć

UDINE
Via Vittorio Veneto, widoczna dzwonnica katedry
fot. JD
UDINE
Piazza Giacomo Matteotti
fot. JD
UDINE
Via Mercatovecchio
fot. JD
UDINE
Loggia del Lionello od strony Via Mercatoveccchio
fot. JD

UDINE
Porta Manin
fot. JD
UDINE
dawny kościół św. Franciszka (San Francesco)
fot. JD
UDINE
Piazza Giacomo Matteotti
fot. JD
UDINE
Piazza Giacomo Matteotti
fot. JD

UDINE
Loggia del Lionello od strony Via Mercatovecchio
fot. JD
UDINE
Piazza della Libertà
fot. JD
UDINE
Piazza della Libertà, z lewej Loggia del Lionello
fot. JD
UDINE
Piazza Giacomo Matteotti, z kościołem San Giacomo
fot. JD