Amsterdam

Największe (liczące ok. 900 tys. mieszkańców) miasto i konstytucyjna stolica Holandii (Królestwa Niderlandów), położone w zachodniej części kraju, w prowincji Holandia Północna. Główny ośrodek gospodarczy, finansowy, naukowy i kulturalny Holandii, ważny europejski węzeł komunikacyjny. Amsterdam jest też ważnym w skali światowej, odwiedzanym przez kilkanaście milionów osób rocznie ośrodkiem turystycznym, znanym jako unikalny, położony na archipelagu prawie 100 wysp zespół urbanistyczny z dużym (jednym z największych w Europie) historycznym centrum, słynący z zabytków architektury, muzeów i innych instytucji kultury (z których do najważniejszych zaliczają się muzea Rijksmuseum, Van Gogh Museum i Stedelijk Museum oraz sala koncertowa Concertgebouw), różnego rodzaju imprez, ale także życia nocnego oraz szczególnego stosunku do narkotyków i prostytucji (uprawianej najczęściej w wyznaczonych obszarach - "dzielnicach czerwonych latarni" - w formie tzw. prostytucji okiennej).


Amsterdam leży na archipelagu prawie 100 wysp, w miejscu, gdzie rzeka Amstel wpadała niegdyś bezpośrednio do zatoki IJ . Dzisiaj Amstel kończy się w centrum miasta, przy placu Muntplein , skąd dalej na północny zachód ciągnie się do wschodniego krańca placu Spui kanał Rokin (który do 1936 roku dochodził aż do głównego placu Amsterdamu, znanego jako Dam , ale dziś place Spui i Dam łączy ulica Rokin ), ostatni odcinek rzeki jest zasypany (woda płynie do IJ podziemnymi kanałami, a wzdłuż pierwotnego biegu rzeki biegnie ulica Damrak ), zaś IJ bardziej przypomina rzekę (i zresztą jest najczęściej nazywany rzeką), której zachodni odcinek łączy się poprzez Noordzeekanaal z Morzem Północnym, a wschodni, zwany Biten-IJ, z jeziorem IJmeer.

Amsterdamskie kanały, w szczególności Grachtengordel, pochodzący z XVII wieku system koncentrycznych kanałów w centrum miasta, jest jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych Amsterdamu, od 2010 roku figurującą na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Markerem oznaczony jest kanał Singel, niegdyś pełniący rolę fosy otaczającej miasto, dziś łączący IJ (wpadający do IJ w rejonie głównego dworca kolejowego, Amsterdam Centraal ) z rzeką Amstel (w rejonie placu Muntplein). Bardziej na zewnątrz, mniej więcej równolegle do łuku tworzonego przez kanał Singel, biegną trzy największe kanały Amsterdamu: Herengracht , Keizersgracht i Prinsengracht .


Krótki kanał Grimburgwal biegnący na wschód od północnego końca kanału Rokin stanowi południową granicę amsterdamskiej "dzielnicy czerwonych latarni", de Wallen; na jego wschodnim krańcu zaczynają się kanały Oudezijds Voorburgwal i Oudezijds Achterburgwal biegnące mniej więcej równolegle do siebie z południowego zachodu na północny wschód przez środek tej dzielnicy. Biegnąca w tym samym kierunku linia wyznaczona przez kanał Kloveniersburgwal , plac Nieuwmarkt i kanał Geldersekade stanowi wschodnią granicę historycznego centrum miasta.


Amsterdam został założony jako niewielka wioska rybacka pod koniec XII wieku, później niż niektóre inne miasta holenderskie. Na początku XIV wieku uzyskał prawa miejskie i w następnych stuleciach szybko się rozwijał, głównie dzięki handlowi z Ligą Hanzeatycką, chociaż istotnym czynnikiem był też rzekomy cud, jaki wydarzył się w mieście w 1345 roku, już w 1346 roku uznany, jako rzeczywisty cud, przez biskupa Utrechtu, co spowodowało, że Amsterdam na pewien czas stał się ważnym europejskim celem pielgrzymek. Szczególnie dobry okres rozwoju miał miejsce w XVI wieku, po powstaniu Republiki Zjednoczonych Prowincji, niezależnej od wcześniej panujących Habsburgów, a złotym wiekiem miasta stał się wiek XVII, gdy Holandia stała się potęgą morską i mocarstem kolonialnym, a Amsterdam - jednym z najbogatszych miast Europy. W wieku XVIII i na początku XIX wieku rozwój miasta uległ pewnemu zahamowaniu, ale pod koniec XIX wieku Amsterdam ponownie stał się jednym z najszybciej bogacącym się miastem zachodniego świata. Dziś Amsterdam jest największym miastem Holandii i konstytucyjną stolicą Królestwa Niderlandów (chociaż nie jest siedzibą władz), ośrodkiem przemysłowym, handlowym, finansowym, naukowym i kulturalnym, a taże ważnym węzłem komunikacyjnym, z międzynarodowym portem lotniczym Schiphol obsługującym ponad 50 mln pasażerów rocznie, drugim największym w Holandii (po Rotterdamie) i jednym z największych w Europie portem morskim, dużym (drugim największym w Holandii, po dworcu w Utrechcie) dworcem kolejowym, oraz doskonałymi połączeniami drogowymi (dzięki obwodnicy A10, do której doprowadzają autostrady A1, A2, A4, A5 i A8).


Większość głównych atrakcji turystycznych Amsterdamu znajduje się w historycznym centrum miasta, w odległości nie przekraczającej na ogół 1,5 km od centralnego placu - Dam . Warto zwiedzić całe centrum, są jednak dwa rejony szczególnie godne uwagi.

Jednym z nich jest Binnenstad, wewnętrzna część historycznego centrum, zajmująca obszar na południowy zachód od głównego dworca kolejowego Amsterdamu, Amsterdam Centraal , ograniczona od zachodu i południa kanałem Singel , a od wschodu kanałami Kloveniersburgwal i Geldersekade oraz położonym miedzy nimi placem Nieuwmarkt , składająca się z dwu głównych części - Burgwallen Nieuwe Zijde, na zachód od pierwotnego biegu rzeki Amstel na ostatnim jej odcinku (tzn. dziś na zachód od kanału i ulic Rokin i Damrak ) oraz Burgwallen Oude Zijde, na wschód od tej linii.

W dzielnicy Nieuve Zijde głównymi atrakcjami są: (1) rejon placu Dam (z Pałacem Królewskim , kościołem Nieuwe Kerk i zbudowanym w latach 1895–1899 monumentalnym neogotyckim i neorenesansowym gmachem Magna Plaza (dawniej będącym siedzibą amsterdamskiej Poczty Głównej, dziś mieszczącym centrum handlowe), (2) ulice Nieuwendijk i Kalverstraat , jedne z najstarszych w Amsterdamie, dziś będące głównymi ulicami handlowymi miasta, (3) zaprojektowany przez holenderskiego architekta Pierre'a Cuypersa, otwarty w 1889 roku, neogotycki i neorenesansowy główny dworzec kolejowy, Amsterdam Centraal , (4) wspomniane już wyżej place Spui i Muntplein , oraz (5) słynny, otoczony zabytkowymi domami, z których jeden należy do najstarszych w Amsterdamie, dziedziniec Begijnhof .


W dzielnicy Oude Zijde głównymi zabytkami są (1) kościoły Oude Kerk i bazylika św. Mikołaja (Basiliek van de H. Nicolaas), (2) oznaczony markerem XVII-wieczny dom z tajnym kościołem katolickim Ons' Lieve Heer op Solder na poddaszu (tajnym, gdy katolicyzm był w Amsterdamie zakazany), (3) dawny gmach giełdy, Beurs van Berlage , oraz (4) zabytkowe ulice Warmoesstraat i Zeedijk z jednymi z najstarszych domów Amsterdamu. Szczególną atrakcją - przyciągającą do Oude Zijde być może więcej turystów niż cokolwiek innego - jest de Wallen, "dzielnica czerwonych latarni", po obu stronach kanałów Oudezijds Voorburgwal i Oudezijds Achterburgwal biegnących od wschodniego krańca kanału Grimburgwal na północny wschód.


Drugim najpopularniejszym rejonem turystycznym Amsterdamu są okolice Museumplein , położonego na południowy zachód od centrum Binnenstad placu, otoczonego najważniejszymi amsterdamskimi instytucjami kultury, do których należą muzea Rijksmuseum , Van Gogh Museum i Stedelijk Museum , oraz słynna sala koncertowa Concertgebouw .

Centrum Nieuwe Zijde i głównym placem całego Amsterdamu jest Dam - w przybliżeniu prostokątny, ułożony równoleżnikowo plac o długości ok. 200 m i szerokości ok. 100 m, położony ok. 750 m na południowy zachód od głównego dworca kolejowego , w miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się zapora na rzece Amstel. Z północnego wschodu, od strony dworca, doprowadza do placu szeroka ulica (zwana często aleją) Damrak , biegnąca w przybliżeniu torem pierwotnego biegu ostatniego odcinka rzeki Amstel (przed ujściem do IJ); na południe wychodzi ulica (aleja) Rokin, doprowadzająca do placu Muntplein . Z Damu wybiegają też dwie wspomniane wyżej główne handlowe ulice Amsterdamu, Nieuwendijk (na północny wschód) i Kalverstraat (na południe).

Po zachodniej stronie placu znajduje się Pałac Królewski , a na północ od niego - wznosi się XV-wieczny gotycki kościół znany jako Nieuwe Kerk , jeden z dwóch najstarszych w Amsterdamie. We wschodniej części Damu, formalnie już poza granicą między Nieuwe Zijde i Oude Zijde, stoi oznaczona markerem kamienna kolumna postawiona w 1956 jako narodowy pomnik (Nationaal Monument) upamiętniający ofiary drugiej wojny światowej. Plac Dam, w szczególności teren wokół kolumny, jest często miejscem zgromadzeń, demonstracji i różnego rodzaju imprez.

Oznaczony markerem budynek zwany dziś Pałacem Królewskim (Koninklijk Paleis van Amsterdam) jest jednym z trzech pałaców pozostających do dyspozycji holenderskiej rodziny królewskiej (chociaż nie będący ani jej rezydencją, ani siedzibą władz państwowych). Został zbudowany w XVII wieku (otwarty w 1655 roku) jako ratusz. Pałacem królewskim stał się po raz pierwszy na początku XIX wieku, gdy Napoleon Bonaparte, panujący już wówczas nad Niderlandami, rozwiązał tzw. republikę Batawii i utworzył Królestwo Holandii osadzając na tronie swojego młodszego brata, Ludwika Napoleona. Własnością dzisiejszego Królestwa Niderlandów pałac w Amsterdamie jest od 1936 roku. Jest wykorzystywany m.in. podczas wizyt państwowych, oficjalnych przyjęć, ceremonii wręczania niektórych nagród, itp. Pałac jest częściowo udostępniony dla zwiedzających.

Nieuwe Kerk ("Nowy Kościoł") jest drugim (po Oude Kerk, "Starym Kościele") najstarszym kościołem w Amsterdamie, o historii sięgającej początków XV wieku. Pierwotnie był poświęcony Matce Bożej i św. Katarzynie. W ciągu swej historii był kilakrotnie niszczony przez pożary i odbudowywany. Po przebudowie w 1578 roku został przejęty przez protestantów. Ostatnie poważne renowacje miały miejsce w latach 1892-1914 oraz w latach 1959-1980. Dziś Nieuwe Kerk nie pełni już funkcji religijnych, lecz funcjonuje jako centrum kultury (wystawy, koncerty organowe, itp.); od 1814 roku odbywają się tu też uroczystości inauguracyjne kolejnych władców Królestwa Niderlandów.


Szczególną atrakcją Nieuwe Zijde jest Begijnhof - dziedziniec otoczony domami tzw. beginek o historii sięgającej prawdopodobnie połowy XIV wieku (chociaż pierwsze wzmianki pochodzą z 1389 roku). Jeden z tych domów, oznaczony numerem 34, uważany jest za jeden z dwóch najstarszych drewnianych domów zachowanych w Amsterdamie do naszych czasów (drugi stoi pod numerem 1 przy ulicy Zeedijk). Na dziedziniec można wejść od strony wschodniej (skrzyżowanie ulic Gedempte Begijnensloot i Begijnensteeg) albo od strony południowej, z placu Spui , dość dużego, podłużnego placu ciągnącego się z południowego zachodu na północny wschód między kanałem Singel a północnym krańcem kanału Rokin . Pierwotnie był to zbiornik wodny, który stanowił południową granicę miasta. W 1882 roku zbiornik został zasypany. Dziś plac Spui jest znany jako rejon księgarń i antykwariatów oraz miejscem cotygodniowych targów sztuki.

Plac Muntplein leży na południowym krańcu Nieuwe Zijde i jest właściwie mostem nad kanałem Singel w miejscu, w którym kanał ten łączy się z rzeką Amstel. Nazwa placu pochodzi od wieży Munttoren , która niegdyś, w Średniowieczu, była częścią jednej z trzech głównych bram miejskich, a XVII wieku pełniła przez pewien czas funkcję mennicy (zabytkiem jest sama wieża - przylegający do niej budynek pochodzi z końca XIX wieku). Muntplein stanowi południowy koniec zarówno alei Rokin, jak ulicy Kalverstraat. W bezpośrednim sąsiedztwie Muntplein znajduje się wschodni kraniec słynnego amsterdamskiego targu kwiatowego (Bloemenmarkt ), pływającego przy południowym brzegu kanału Singel.


Zachodnie granice Oude Zijde tworzą, od północy, aleja Damrak , a za placem Dam aleja Rokin i kanał Rokin , a wschodnie - kanał Kloveniersburgwal (od rzeki Amstel do placu Nieuwmarkt ) i Geldersekade (od placu Nieuwmarkt do Prins Hendrikkade). Jak już wspomniano, głównymi zabytkami Oude Zijde są dwa kościoły: Oude Kerk i bazylika św. Mikołaja (Basiliek van de H. Nicolaas) oraz oznaczona markerem dawna siedziba giełdy towarowej (Beurs van Berlage), zaprojektowana przez architekta Hendrika Petrusa Berlage i zbudowany w latach 1896-1903, dziś funkcjonująca jako miejsce koncertów, wystaw i konferencji. Przez Oude Zijde biegną też dwie ulice należące do najstarszych w Amsterdamie: Warmoesstraat i Zeedijk , oraz kanały Oudezijds Voorburgwal i Oudezijds Achterburgwal , wokół których rozciąga się amsterdamska "dzielnica czerwonych latarni".

Kościół Oude Kerk , o historii sięgającej początków XIII wieku, konsekrowany w 1306 roku przez biskupa Utrechtu, poświęcony pierwotnie św. Mikołajowi, jest najstarszym kościołem Amsterdamu. W 1578 roku został przejęty przez protestantów. W ciągu stuleci swej historii był wielokrotnie niszczony, odbudowywany i przebudowywany. Słynie z największego w Europie zachowanego z czasów Średniowiecza drewnianego sklepienia, a także z organów (znanych jako organy Vatera-Müllera), zbudowanych przez Christiana Vatera w latach 1724-1726, później przebudowanych przez Caspera Müllera, uważanych dziś za jedne z najlepszych organów barokowych w Europie. W Oude Kerk znajdują się groby tysięcy mieszkańców Amsterdamu (pochówków w kościele zaprzestano dopiero w 1865 roku) - jest tu pochowana m.in. żona Rembrandta, Saskia van Uylenburgh, a także kompozytor i organista Jan Pieterszoon Sweelinck, oraz Frans Banning Cocq, burmistrz Amsterdamu uwieczniony jako główna postać słynnego dzieła Rembrandta, Straż nocna. Kościół pełni nadal funkcje religijne, ale funkcjonuje też jako muzeum sztuki współczesnej. Warto wiedzieć, że kilkadziesiąt metrów na północny wschód od Oude Kerk, przy Oudezijds Voorburgwal, stoi wspomiana wyżej XVII-wieczna kamienica , na której najwyższych piętrach funkcjonował przez pewien czas tajny kościół katolicki. Przestał pełnić funkcje religijne po otwarciu kościoła św. Mikołaja i został przekształcony w muzeum, odwiedzane przez kilkadziesiąt tysięcy osób rocznie (pierwotnie muzeum nosiło nazwę "Museum Amstelkring", obecnie - "Museum Ons 'Lieve Heer op Solder").

Wspomniany przed chwilą kościół św. Mikołaja (Basiliek van de H. Nicolaas) – to kościół rzymskokatolicki zbudowany w latach 1884-1887 przy Prins Hendrikkade pod numerem 76, naprzeciwko dworca Amsterdam Centraal. Kościół jest trzynawową bazyliką zaprojektowaną przez architekta Adrianusa Bleijsa w stylu nerenesansowym i neobarokowym, z bogato zdobionym wnętrzem. Kościół pełni funkcje religijne (katolickie i anglikańskie), ale regularnie organizowane są tu też koncerty organowe.

Plac Nieuwmarkt , położony na wschodniej granicy Oude Zijde, między kanałami Kloveniersburgwal i Geldersekade powstał w pierwszej połowie XVI wieku i służył jako rynek. Bedąc tu, warto zwrócić uwagę na budynek znany jako Waag , pierwotnie będący bramą w średniowiecznych murach miejskich, później pełniący funkcję hali wagi miejskiej.


Museumplein - to duża przestrzeń publiczna położona w dzielnicy znanej jako Museumkwartier, ok. 1,5 km na południowy zachód od centrum, utworzona w latach 80. XIX wieku, zrekonstruowana pod koniec XX wieku, wykorzystywana do organizowania wielkich wystaw, festiwali, demonstracji, różnego rodzaju uroczystości, koncertów masowych, zawodów sportowych, itp. W rejonie placu znajdują się cztery bodaj najważniejsze instytucje kultury Amsterdamu: muzea Rijksmuseum , Van Gogh Museum i Stedelijk Museum , oraz sala koncertowa Concertgebouw .

Rijksmuseum jest jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych Amsterdamu. Muzeum zostało założone w Hadze w 1798 roku, ale 10 lat poźniej zostało przeniesione do Amsterdamu, gdzie pierwotnie mieściło się w dzisiejszym Pałacu Królewskim przy Damie. Obecny budynek muzeum, zaprojektowany przez Pierre'a Cuypersa, został otwarty w 1885 roku, a w 2013 roku, po przebudowie, ponownie otwarty przez królową Beatrycze. W muzeum eksponowane są obrazy, grafiki, rzeźba, sztuka użytkowa i rękodzieło. Eksponowana kolekcja malarstwa obejmuje kilka tysięcy dzieł, w tym - jeśli chodzi o malarstwo holenderskie - obrazy m.in. Rembrandta, uczniów Rembrandta, Johannesa Vermeera, Fransa Halsa, Jacoba van Ruisdaela, i in. Rijksmuseum jest najczęściej odwiedzanym muzeum w Holandii (ponad 2 mln odwiedzających rocznie).


Van Gogh Museum , poświęcone życiu i twórczości Vincenta Van Gogha, dysponuje największą na świecie kolekcją ponad 200 obrazów, 500 rysunków i 700 listów artysty, a także zbiorem różnych związanych z nim pamiątek; w bibliotece muzeum zgromadzony też jest bogaty zbiór książek i innych publikacji związanych z twórczością Van Gogha. Trzonem kolekcji są dzieła należące pierwotnie do młodszego brata artysty, Theo van Gogha, odziedziczone przez wdowę po nim, a następnie przez syna, Vincenta Willema van Gogha (1890-1978). W 1962 kolekcja została oddana jako stały depozyt do powstającego muzeum, otwartego w 1973 roku. Oprócz dzieł Vincenta van Gogha muzeum eksponuje też dzieła m.in. Gauguina, Toulouse-Lautreca, i innych impresjonistów.

Stedelijk Museum jest uważane za muzeum dysponujące jedną z najważniejszych europejskich kolekcji sztuki współczesnej. Budynek muzeum, architektonicznie nawiązujący do XVI-wiecznego renesansu holenderskiego, został ukończony w 1895 roku; w 1954 roku został powiększony. Ekspozycja własnych zbiorów jest co pewien czas zmieniana; organizowane są także wystawy czasowe.

Markerem oznaczona jest słynna sala koncertowa Concertgebouw, uważana - jeśli chodzi o akustykę - za jedną z najlepszych na świecie. Budynek jest siedzibą orkiestry Royal Concertgebouw Orchestra (Koninklijk Concertgebouworkest), również jednej z najlepszych na świecie, koncertującej tu od 1888 roku (tytuł orkiestry "królewskiej" został zespołowi nadany w 1988 roku przez królową Beatrycze).

Markerem oznaczony jest duży (zajmujący 47 hektarów) Vondelpark - otwarty w 1865 roku park miejski, jeden z najładniejszych i najpopularniejszych w Amsterdamie, odwiedzany rocznie przez ok. 10 milionów osób. Park nosił pierwotnie nazwę "Nieuwe Park", ale później został przemianowany, a jego obecna nazwa ma upamiętniać XVII-wiecznego dramaturga i poetę holenderskiego Joosta van den Vondela.


Jak wspomniano wyżej, większość atrakcji Amsterdamu znajduje się w centrum miasta. Jest jednak kilka miejsc poza centrum, które warto odwiedzić. Należą do nich m.in. (1) Muzeum Morskie (Scheepvaartmuseum), (2) dwa muzea biograficzne, jedno mieszczące się w dawnym domu Rembrandta (Rembrandthuis), drugie - poświęcone Anne Frank (Anne Frank Huis), autorce słynnego Dziennika Anne Frank, oraz (3) dwa z trzech pierwszych kościołów w Amsterdamie nie przejętych od katolików, lecz wybudowanych jako protestanckie, Zuiderker i Westerkerk .

Scheepvaartmuseum - to muzeum poświęcone morskiej historii Holandii. Od 1973 roku mieści się w dawnym magazynie marynarki wojennej (Lands Zeemagazijn lub Admiraliteits Magazijn), zbudowanym w 1656 roku według projektu holenderskiego architekta Daniëla Stalpaerta. W latach 2007-2011 przeszło gruntowny remont. W muzeum można zobaczyć modele żaglowców i okrętów wojennych, instrumenty nawigacyjne, broń, mapy, obrazy przedstawiające wybitnych przedstawicieli holenderskiej marynarki, obrazy przedstawiające bitwy morskie, itp. Muzeum jest jednym z najpopularniejszych w Holandii, odwiedzanym przez kilkaset tysięcy osób rocznie.

Rembrandthuis , pochodzący z pierwszej połowy XVI wieku dom, w którym Rembrandt mieszkał i pracował przez prawie 20 lat, odrestaurowany w latach 1907-1911 i przekształcony w muzeum biograficzne artysty (Museum het Rembrandthuis), stoi przy Jodenbreesraat pod numerem 4. Zrekonstruowane wnętrza pozwalają odwiedzającym wyobrazić sobie, jak wyglądało mieszkanie i pracownia artysty; w dobudowanym w 1990 roku budynku sąsiadującym z domem Rembrandta i połączonym z nim można zobaczyć m.in. bogatą kolekcję rysunków i akwafort artysty. W odległości ok. 500 m na południowy zachód od domu Rembrandta, na lewym brzegu rzeki Amstel, leży Rembrandtplein , popularny, odrestaurowany niedawno (w pierwszej dekadzie XXI wieku) plac, na którym stoi wykonany w 1852 roku żeliwny pomnik Rembrandta dłuta Louisa Royera. Jeszcze bliżej, bo zaledwie 120 m na północny zachód od domu Rembrandta, stoi Zeuiderkerk , pierwszy kościoł w Amsterdamie nie przejęty od katolików, lecz zbudowany dla protestantów. Kościół odegrał ważną rolę w życiu Rembrandta: tu są groby trojga jego dzieci, zmarłych we wczesnym dzieciństwie, tu w 1641 zostało ochrzczone jego czwarte dziecko, Titus van Rijn (jedyne dziecko Rembrandta i Saskii van Uylenburgh, które dożyło wieku dorosłego). Kościół wzniesiono na początku XVII wieku, w stylu renesansowym, według projektu ówczesnego architekta miejskiego Hendricka de Keysera. Kościół pełnił funkcje religijne do 1929 roku; obecnie organizowane są w nim zgromadzenia i imprezy kulturalne (a także imprezy prywatne, jak wesela, itp.). Dostępona dla zwiedzających jest wieża, z której rozciąga się rozległy widok.

Kościół znany jako Westerkerk jest także jednym z pierwszych kościołów zbudowanych w Amsterdamie przez protestantów. Został zbudowany, również według projektu Hendricka de Keysera, w latach 1620-1631 w dzielnicy Jordaan, na zachód od centrum miasta (Hendrick de Keyser zmarł w 1621 roku i został pochowany w Zuiderkerk, ale budowę kościoła Westerkerk kontynuował jego syn, Pieter de Keyser). Kościół jest jednym z największych kościołów protestanckich na świecie i ma najwyższą wieżę w Amsterdamie, wznoszącą się na wysokość 85 metrów. W Westerkerk został pochowany Rembrandt, ale ponieważ umarł jako człowiek biedny, miejsce, gdzie ostatecznie znalazły się szczątki artysty, nie jest znane. W 1996 roku w kościele Westerkerk królowa Beatrycze (wówczas księżniczka) poślubiła księcia Clausa von Amsberg. Westerkerk stoi niedaleko oznaczonego markerem domu, w którym podczas niemieckiej okupacji Holandii ukrywała się (wraz z innymi osobami) Anne Frank, autorka słynnego Dziennika Anne Frank, w którym kościół był często wspominany (w pobliżu kościoła znajduje się jej pomnik).