Bolesławiec

Liczące niecałe 40 tys. mieszkańców miasto położone w województwie dolnośląskim, w południowo-zachodniej Polsce, 116 km na zachód od Wrocławia (➤ mapka)(➤ mapka). Miasto jest znane od stuleci jako ośrodek ręcznej produkcji wyrobów ceramicznych.


Bolesławiec leży nad rzeką Bóbr. Jest miastem powiatowym i siedzibą gminy Bolesławiec. W pobliżu miasta przebiega europejska droga E40 (autostrada A4). Nazwa miasta pochodzi prawdopodobnie od imienia dynastycznego polskiej dynastii Piastów. Pierwsze wzmianki o osadzie Bolesławiec pochodzą z przełomu XII i XIII wieku. Historia miasta sięga połowy XIII wieku. Pod koniec XIV wieku Bolesławiec, należący wówczas do księstwa jaworsko-świdnickiego, znalazł się (wraz z całym księstwem) w Królestwie Czech, będącym jednym z państw Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W 1742 roku, po tzw. pierwszej wojnie śląskiej, miasto, wraz z większością Śląska, znalazło się w granicach Królestwa Prus, a w 1871 roku weszło w skład Rzeszy Niemieckiej.

Do najważniejszych wydarzeń w dziejach miasta należały liczne najazdy i wojny prowadzące do śmierci wielu mieszkańców i znacznych zniszczeń: m.in najazdy husytów pod koniec lat 20. XV wieku, najazdy Szwedów podczas wojny trzydziestoletniej w XVII wieku, przemarsze wojsk i walki podczas wojen napoleońskich, a także działania wojenne w lutym 1945 roku oraz zniszczenia dokonane po zdobyciu miasta przez Armię Czerwoną. Mimo to Bolesławiec ma dobrze zachowany średniowieczny urbanistyczny układ historycznego centrum miasta, z ratuszem stojącym na środku prostokątnego Rynku i pięknymi odrestaurowanymi kamienicami stanowiącymi zabudowę Rynku i otaczające ulice (na rynku warto zwrócić uwagę m.in. na kamienice stojące pod numerami 28. i 29.).


Do najważniejszych zabytków Bolesławca należą: kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja oraz wspomniany Ratusz miejski . Budowę kościoła w stylu gotyckim zaczęto w pierwszej połowie XV wieku; świątynia została po raz pierwszy rozbudowana pod koniec XV wieku, a następnie w XVI wieku. W 1642 została częściowo zniszczona, ale w drugiej połowie XVII wieku odbudowana. W barokowym wnętrzu warto zwrócić szczególną uwagę na ołtarz główny oraz chrzcielnicę i ambonę z drugiej połowy XVIII wieku.

Ratusz pochodzący z pierwszej połowy XVI wieku, uzyskał obecny barokowy kształt (po wielu odbudowach ze zniszczeń i przebudowach) w drugiej połowie XVIII wieku. Dziś mieści się w nim Urząd Miasta.

Markerem oznaczone jest Muzeum Ceramiki, otwarte w 1911 roku, ponownie otwarte w 1953 roku (jako część Muzeum Śląskiego we Wrocławiu), później na kilka lat zamknięte, wyremontowane, i jeszcze raz otwarte jako Muzeum Ceramiki w 1967 roku, z ekspozycją ceramiki bolesławieckiej od XVIII wieku. W 1995 roku, w oznaczonym markerem budynku przy ulicy Kutuzowa 14 (w którym w roku 1813 zmarł na tyfus marszałek Kutuzow i w którym wcześniej działało Muzeum Kutuzowa) otwarty został Dział Historii Miasta, stanowiący formalnie filię Muzeum Ceramiki. Wystawa Stała Działu Historii Miasta obejmuje zbiory archeologiczne, historyczne, ikonograficzne oraz lapidarium. Dział Historii Miasta współpracuje z Fabryką Naczyń Kamionkowych "Manufaktura", przy której działa tzw. Żywe Muzeum Ceramiki (położone nieco dalej od centrum - ok. 1,5 km na południowy zachód od Rynku, przy ulicy Gdańskiej), gdzie podczas wizyty z przewodnikiem można poznać wszystkie etapy produkcji naczyń kamionkowych (konieczna wcześniejsza rezerwacja terminu).


W pobliżu Działu Historii Miasta stoi żeliwny Pomik Kutuzowa , autorstwa Jana Gotfryda Schädowa i Karola Fryderyka Schinkla (sporządził projekt monumentu).



Mając więcej czasu w Bolesławcu można wybrać się na dłuższy spacer, by zobaczyć odrestaurowane, w wielu fragmentach dobrze zachowane pozostałości średniowiecznych murów obronnych, rozebranych w czasach wojen napoleońskich (np. w miejsach oznaczonych na wyżej zamieszczonej mapce markerami -).