Gerlach / Gerlachovský štít

Gerlach (nazwa słowacka: Gerlachovský štít) - to wznoszący się na wysokość 2655 m n.p.m. szczyt w słowackich Tatrach Wysokich. Jest najwyższym szczytem Tatr i całych Karpat, a także najwyższym szczytem Słowacji. Pierwsze wejście: prawdopodobnie 1834 rok. Pierwsze wejście zimowe: 1905 rok (Janusz Chmielowski i Károly Jordán z przewodnikami, z których jednym był Klemens Bachleda).

Masyw Gerlacha (w części źródeł używana jest też nazwa "Gierlach") leży w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodzącej od grani głównej w Zadnim Gerlachu (Zadný Gerlach, 2637 m), położonym między Batyżowieckim Szczytem (Batizovský štít, 2448 m) a Małą Wysoką (Východná Vysoká, 2429 m); dla ułatwienia orientacji zaznaczamy na zamieszczonej mapce inne ważniejsze szczyty głównej grani Tatr Wysokich między Rysami (2499 m) a Małą Wysoką: Wysoką (Vysoká, 2560 m), Ganek (Veľký Ganek, 2462 m), Rumanowy Szczyt (Rumanov štít, 2428 m) i Zmarzły Szczyt (Popradský Ľadový štít, 2390 m). Grań Gerlacha biegnie od Zadniego Gerlacha przez Przełęcz Tetmajera (Gerlachovské sedlo, Tetmajerovo sedlo, 2590 m) do głównego wierzchołka masywu, a następnie w stronę szczytu Pośredniego Gerlacha (Gerlachovská veža, 2642 m) i zwornikowego Małego Gerlacha (Kotlový štít, 2601 m) od szczytu którego odchodzą dwa ramiona obejmujące dawny cyrk lodowcowy zwany Gerlachowskim Kotłem (Gerlachovský kotol).

Od południowego wschodu pod masyw Gerlacha podchodzi Dolina Wielicka (Velická dolina), od południa - Dolina Batyżowiecka (Batizovská dolina); markerem oznaczona jest Dolina Kacza (Kačacia dolina), jedna z odnóg Doliny Białej Wody , do której z Doliny Wielckiej prowadzi popularny znakowany szlak turystyczny przez przełęcz zwana Polskim Grzebieniem .

Nie ma znakowanego szlaku turystycznego prowadzącego na szczyt Gerlacha. Wejście jest możliwe tylko dla osób o odpowiedniej kondycji i doświadczeniu oraz tylko z uprawnionym przewodnikiem. Od położonego na wysokości 1667 m Schroniska Wielickiego (znanego też jako Śląski Dom) idzie się przez tzw. Wielicką Próbę (kilkunastometrową eksponowaną ściankę) na przełączkę w pobliżu wierzchołka Małego Gerlacha i stąd na wierzchołek - od schroniska 4.30 godz., ok. 1000 m deniwelacji. Można też od Schroniska Wielckiego iść najpierw tzw. Magistralą do Batyżowieckiego Stawu i stamtąd, przez tzw. Batyżowiecką Próbę (kilkumetrową eksponowaną ściankę) do połączenia z drogą opisaną wcześniej i nią na szczyt - także 4.30 godz. i ok. 1000 m deniwelacji. Na obu drogach są ubezpieczenia, trzeba jednak być zdolnym do pokonywania znacznych trudności w warunkach dużej ekspozycji.