Lądek-Zdrój

Uwaga. Zamieszczone na tej stronie zdjęcia były wykonane w sierpniu 2023 roku. Opis miejscowości może być częściowo nieaktualny, ponieważ Kotlina Kłodzka została we wrześniu 2024 roku dotknięta wielką powodzią spowodowaną przez tzw. niż genueński.

Lądek-Zdrój - to liczące ok. 5 tys. mieszkańców miasto położone w południowo-zachodniej Polsce, w powiecie kłodzkim, 25 km na południowy wschód od Kłodzka (➤ mapka)(➤ mapka). Znane uzdrowisko, z licznymi sanatoriami i parkami, a także kilkoma godnymi uwagi zabytkami architektury. Siedziba gminy.

Lądek-Zdrój (nazwa niemiecka: Landeck, od 1935 roku Bad Landeck, nazwa czeska: Landek) leży w Sudetach, w dolinie rzeki Biała Lądecka, na wysokości 440-500 m n.p.m., w pobliżu granicy z Czechami. Malowniczo położone miasto uchodzi za jedno z najstarszych uzdrowisk w regionie: istnieją źródła historyczne, według których już w XIII wieku funkcjonowały tu urządzenia kąpielowe, zniszczone przez Mongołów po bitwie pod Legnicą. Najstarszy zakład przyrodoleczniczy (Georgenbad, dziś Zdrój Jerzy) powstał tu w końcu XV wieku, a w drugiej połowie XVII wieku rozpoczęto budowę nowego zakładu, będącego zalążkiem dzisiejszego Zdroju Wojciech.

Do końca drugiej wojny światowej było zamieszkałe w większości przez ludność niemiecką, wysiedloną w 1946 roku. Miasto nie było podczas wojny zniszczone, dzięki czemu można było stosunkowo szybko wznowić działalność infrastruktury turystycznej i uzdrowiskowej. Dziś Lądek-Zdrój jest jednym z najważniejszych uzdrowisk w południowej Polsce.

Markerem na zamieszczonej niżej mapce oznaczony jest Rynek, stanowiący historyczne centrym miasta, z neorenesansowym Ratuszem o historii sięgającej XVI wieku i licznymi zabytkowymi kamienicami. Na Rynku warto zwrócić uwagę na barokowy pomnik Trójcy Świętej wykonany w latach 1739–1741 przez Michaela Klahra (Starszego), niemieckiego rzeźbiarza urodzonego w 1693 roku we wsi Bielice (Bielendorf), zmarłego w 1742 roku w Lądku-Zdroju, a także na pochodzący prawdopodobnie z początków drugiej połowy XVII wieku pręgierz , przeniesiony tu ze wsi Skrzynka (Heinzendorf).


Wybiegającą z Rynku na wschód ulicą Kościelną można dojść do barokowego, pochodzącego z końca XVII wieku Kościoła Narodzenia NMP z rzeźbami Michaela Klahra we wnętrzu, a prowadzącą na wschód ulicą Słodową - do miejsca, gdzie do 2024 roku znajdował się jeden z najważniejszych zabytków Lądka-Zdroju, pochodzący z XVI wieku kamienny dwuprzęsłowy most nad Białą Lądecką z figurą św. Jana Nepomucena (stąd nazwa mostu: Most św. Jana, Johannisbrücke). Duża część mostu została zniszczona w 2024 roku przez powódź, a cenna (jedna z najstarszych na Śląsku) figura św. Jana Nepomucena (dłuta Davida Tautza) wraz z postumentem zaginęła.

Uzdrowiskowo-wypoczynkowa część Lądka-Zdroju leży na wschód od historycznego centrum miasta. Markerem oznaczony jest Zdrój Jerzy, a markerem - najbardziej reprezentacyjny w Lądku-Zdroju Zakład Przyrodoleczniczy (Zdrój) Wojciech. Na południowy zachód od Zdroju Wojciech, między ulicami Zamkową i Lipową, rozciąga się Park Zdrojowy , a po północnej stronie ulicy Lipowej - Park Tysiąclecia .