Siros

Siros [Σύρος] - to licząca ponad 20 tys. mieszkańców wyspa grecka o powierzchni 83,6 km², położona w południowo-zachodniej części Morza Egejskiego , ok. 120 km (w linii prostej) od Aten (➤ mapka(➤ mapka)). Wyspa stanowi odrębną jednostkę regionalną w regionie Wyspy Egejskie Południowe, ze stolicą w Ermupoli ([Ερμούπολη]).

Wyspa Siros leży w centrum archipelagu Cyklad, składającego się z ponad 200 wysp, z których niektóre, jak Mykonos czy Santorini, należą do najpopularniejszych greckich destynacji turystycznych. Sama jednak, mimo że stanowi odrębną jednostkę regionalną, a jej główne miasto, Ermupoli , do końca 2010 roku było stolicą całego nomosu Cyklad, pozostaje poza główną trasą masowego ruchu turystycznego.

Osobliwością wyspy jest to, że prawie połowa ludności Siros jest wyznania rzymsko-katolickiego (co jest w Grecji ewenementem), na co wpływ miało zapewne to, że po czwartej wyprawie krzyżowej wyspa Siros znalazła się pod panowaniem weneckim i pozostała pod kontrolą Wenecji aż do 1522 roku, zaś później, mimo że przeszła w ręce tureckie, na mocy porozumienia między Imperium Osmańskim a Francja i Stolicą Apostolską katolicy na Siros zostali objęci szczególną ochroną. Markerem oznaczona jest położona na wzgórzu zamieszkała przez katolików miejscowość Ano Siros, której początki sięgają co najmniej połowy XII i XIII wieku, i która do końca lat 20. XIX wieku była centrum administracyjnym wyspy; później funkcję tę przejęło wspomniane wyżej miasto Ermupoli, ale Ano Siros pozostało centrum religijnym, jako siedziba istniejącej nieprzerwanie od początków XIII wieku rzymskokatolickiej diecezji Siros-Melos, z siedzibą w pochodzącej z tego okresu katedrze św. Jerzego, wielokrotnie później niszczonej i odbudowywanej, znanej z przechowywanych we wnętrzu cennych ikon.



Ermupoli, liczące około 12 tys. mieszkańców, leży na południowy wschód od Ano Siros, bezpośredni z Ano Siros sąsiadując (niektóre źródła traktują Ano Siros i Ermupoli jako jedną miejscowość). Zostało założone w latach 20. XIX wieku, podczas trwającej wojny Grecji o niepodległość, przez uchodźców, którzy przybyli na Siros z innych wysp greckich, i wkrótce stało się ważnym ośrodkiem przemysłowym i handowym oraz portem morskim (w pewnym okresie większym nawet od Pireusu). Pod koniec XIX i w XX wieku miasto podupadło, ale w ostatnich latach znowu zaczęło się rozwijać, częściowo w związku z rozwojem turystyki, chociaż, jak wspomniano wyżej, Ermupoli, podobnie jak cała wyspa, nie jest zaliczane do najważniejszych destynacji turystycznych Grecji.

Jeśli jednak się tu przyjedzie, warto zwrócić na piękną neoklasycystyczną architekturę miasta. Do najważniejszych zabytków zalicza się ratusz , zaprojektowany przez Ernsta Zillera, stojący przy placu znanym jako Plac Miaouli ([Πλατεία Μιαούλη]), mieszczący m.in. miejscowe Muzeum Archeologiczne, teatr Apollo ([Θέατρο Απόλλων]), zaprojektowany na wzór mediolańskiej La Scali, znany jako siedziba Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Klasycznej, a także na prawosławną katedrę św. Mikołaja ([Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Σύρου]) z drugiej połowy XIX wieku, w której przechowywane są m.in. relikwie św. Mikołaja, patrona wyspy, oraz cenne dzieła sztuki sakralnej, w tym jeden z pierwszych obrazów Dominikosa Theotokopulosa, znanego jako El Greco.