Dijon

Dijon - to liczące prawie 160 tys. mieszkańców największe miasto i stolica regionu Bourgogne-Franche-Comté, położone 340 km na południowy wschód od Paryża , 196 km na północ od Lyonu (➤ mapka)(➤ mapka). Historyczna siedziba książąt Burgundii, znana z licznych dobrze zachowanych zabytków architektury i interesujących instytucji kultury. Dijon znane jest też jako tradycyjne centrum produkcji musztardy (moutarde de Dijon), dziś już tu jednak nie produkowanej, oraz jako miasto, w którym urodził się Jean-Philippe Rameau (1683–1764), słynny francuski kompozytor i teoretyk muzyki.


Tereny, na których leży Dijon, było zamieszkałe już w czasach prehistorycznych. W czasach rzymskich było osadą o nazwie Divio, położoną przy drodze między Lyonem a Paryżem. Przez kilka stuleci, od początku XI do końca XV wieku, Dijon było siedzibą książąt Burgundii i jednym z najważniejszych w Europie ośrodków kulturalnych i naukowych.

Mimo, że miasto było wielokrotnie terenem działań wojennych (m.in. w 1513 roku, gdy było oblegane podczas tzw. wojen włoskich, w okresie napoleońskim, podczas wojny francusko-pruskiej w latach 1870-1871, a także podczas drugiej wojny światowej), nie zostało zniszczone i słynie dziś z dobrze zachowanych zabytków architektury z różnych okresów historycznych; szczególną cechą architektury burgundzkiej są polichromowane dachy wykonane z kolorowych płytek tworzących różne geometryczne wzory.


Jednym z najważniejszych zabytków Dijon jest Pałac Książęcy (Palais des Ducs et des États de Bourgogne), stojący po północnej stronie dużego placu (Place de la Libération ), mieszczący dziś ratusz i muzeum sztuki (Musée des Beaux-Arts de Dijon), ze stałą wystawą sztuki średniowiecznej z czasów świetności Dijon jako stolicy książąt Burgundii i godną uwagi kolekcją malarstwa. Około 250 m na północny zachód od tego placu leży popularny, chętnie odwiedzany przez mieszkańców i turystów, otoczony historyczną zabudową Place François Rude , z fontanną i licznymi lokalami gastronomicznymi.

Do głównych zabytków sakralnych Dijon należą: pochodząca z XIV wieku gotycka katedra św. Benignego (Cathédrale Saint-Bénigne de Dijon), słynąca z krypty pochodzącej z początków XI wieku, uchodzący za arcydzieło architektury gotyckiej kościół Notre Dame de Dijon z XIII wieku, oraz kościół św. Michała (Église Saint-Michel), zbudowany w XV-XVII wieku. W drugim z tych kościołów przechowywany jest posąg Notre-Dame de Bon-Espoir, niegdyś uważany za cudowny. Zwiedzając świątynię, warto też zwrócić uwagę na uchodzące za symbole Dijon dwa elementy jej wystroju: na połączony z umieszczonym na dzwonnicy zegarem automat wybijający godziny i kwadranse, oraz na umieszczoną na rogu przypory kaplicy położonej po północnej stronie kościoła rzeźbę ptaka (sowy), z którą związany jest przesąd, że osoba, która, wypowiadając życzenie, w odpowiedni sposób dotknie rzeźby, może liczyć na jego spełnienie.

Markerami - oznaczone są odpowiednio dwa znane muzea, oba mieszczące się na terenie klasztoru bernardynów pochodzącego z początków XVIII wieku: historyczne muzeum regionalne (Musee de la Vie Bourguignonne) oraz Muzeum Sztuki Sakralnej (Musee d'Art Sacré).


Markerem oznaczony jest Jardin de l'Arquebuse - duży ogród założony w XVIII wieku, obejmujący m.in, ogrody botaniczne, muzeum przyrodnicze (Musée d'Histoire Naturelle) i planetarium.

Oznaczone markerem jezioro znane jako Lac Kir - to sztuczne jezioro stworzone przez Félixa Kira i otwarte dla publiczności jako główny element terenów rekreacyjnych (żeglarstwo, turystyka rowerowa, spacery) w 1964 roku.

Markerem oznaczona jest ciesząca się dużym zainteresowaniem turystów pochodząca z przełomu XIV i XV wieku tzw. Studnia Mojżesza (Puits de Moïse). Rzeźba, będąca pozostałością kalwarii położonej na terenie zespołu sakralnego dawnego klasztoru kartuzów, dziś znajdująca się na terenie szpitala psychiatrycznego, została zamówiona przez Filipa II Burgundzkiego (znanego jako Filip Śmiały) u holenderskiego rzeźbiarza Clausa Slutera. Studnia uchodzi za arcydzieło sztuki gotyckiej zawierające zarazem elementy zapowiadające nadejście Renesansu.