Golfo di Policastro

Golfo di Policastro - to zatoka Morza Tyrreńskiego, której linia brzegowa ciągnie się od cypla zwanego Punta degli Infreschi na północnym zachodzie do przylądka Capo Scalea , w pobliżu miejscowości Scalea (➤ mapka)(➤ mapka). Nad zatoką leży kilka popularnych miejscowości turystycznych.

Wybrzeże Golfo di Policastro należy do trzech włoskich prowincji: prowincji Salerno w Kampanii, prowincji Potenza w regionie Basilicata i prowincji Cosenza w Kalabrii. Północno-zachodnia część zatoki, częściowo leżąca w granicach parku narodowego (Parco Nazionale del Cilento, Vallo di Diano e Alburni) oraz pozostającego pod ochroną rejonu Morza Tyrreńskiego zwanego Area Marina Protetta Costa degli Infreschi e della Masseta, jest zaliczana do regionu Cliento - jednego z najważniejszych regionów turystycznych południowych Włoch. Za południowy kraniec zatoki uważa się Capo di Scalea, przylądek położony parę kilometrów (licząc w linii prostej) na północny zachód od centrum miejscowości Scalea. Do najważniejszych miejscowości turystycznych nad zatoką należą Scario w gminie San Giovanni a Piro, Policastro Bussentino w gminie Santa Marina, Capitello w gminie Ispani, Villammare w gminie Vibonati, Sapri (największa miejscowość nad zatoką), Maratea , należąca do prowincji Potenza w regionie Basilicata (wszystkie poprzednio wymienione należą do prowincji Salerno w Kampanii) oraz Praia a Mare w prowincji Cosenza w Kalabrii.

W Starożytności zatoka nosiła nawę Sinus Laus i już wówczas była rejonem wypoczynkowym; Policastro Bussentino, założone w V wieku p.n.e. jako kolonia grecka, nosiło nazwę Pixunte albo Pixous, w czasach rzymskich było znane jako Buxentum. Dziś turystyka jest jedną z głównych gałęzi gospodarki regionu, dysponującego rozwiniętą infrastrukturą noclegową i gastronomiczną oraz słynącego z wyjątkowo malowniczych krajobrazów (zwłaszcza na odcinku między Punta degli Infreschi i Scario oraz w gminie Maratea), a także czystości wody i plaż.



Scario - to nadmorska miejscowość turystyczna z niewielkim portem, położona w gminie San Giovanni a Piro, w prowincji Salerno w Kampanii, na południowych krańcach regionu Cliento, 142 km od stolicy prowincji, Salerno.

Scario, liczące ok. 1,2 tys. mieszkańców, leży w pobliżu zachodniego krańca zatoki Golfo di Policastro. Odcinek wybrzeża na południowy zachód od Scario, zwany Costa degli Infreschi, słynie z malowniczych krajobrazów, skalistych zatoczek, grot, dawnych wież strażniczych, itp., a także czystości plaż i wody - warto przy tym wiedzieć, że do wielu miejsc wybrzeża najłatwiej się dostać od strony morza, łodzią (a w niektórych przypadkach innej drogi w ogóle nie ma).













Sapri - to nadmorska miejscowość i gmina (ok. 7 tys. mieszkańców) położona w prowincji Salerno w Kampanii, na południowych krańcach regionu (kilka km od granicy z regionem Basilicata), 150 km od stolicy prowincji, Salerno.

Sapri znane było już w czasach rzymskich - Cicero nazwał je parva gemma maris inferi; malownicze położenie miasta i klimat doceniali też pierwsi turyści przyjeżdżający tu w XVII i XIX wieku. Sapri jest największą miejscowością nad Golfo di Policastro i popularną miejscowością wypoczynkową słynącą z czystości plaż i kąpielisk, systematycznie uzyskującą certyfikat "Blue Flag" fundacji FEE (Foundation for Environmental Education). Miejscowość może też być dobrą bazą wypadową do zwiedzania okolic.




Maratea - to miejscowość i gmina (ok. 5200 mieszkańców) w regionie Basilicata, w prowincji Potenza, położona (jako jedyna gmina tego regionu) na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego, 155 km od Salerno, 123 km na południe od miejscowości Potenza, stolicy prowincji. Z uwagi na malownicze położenie miasta i należących do gminy miejscowości na skalistym wybrzeżu Morza Tyrreńskiego i okolicznych wzgórzach, a także z uwagi na interesujące zabytki architektury Maratea - nazywana "perłą Morza Tyrreńskiego" (la Perla del Tirreno), zaś w nawiązaniu do licznych istniejących tu kościołów i kaplic "miastem 44 kościołów" (la città delle 44 chiese) - jest jedną z najpopularniejszych destynacji turystycznych regionu.

Dwie główne części dzisiejszej Maratei - to szczyt Monte San Biagio, na którym stoi bazylika św. Błażeja oraz - naprzeciwko świątyni - marmurowa, wysoka na ponad 20 metrów figura Chrystusa Zbawiciela, oraz Borgo, malownicze Stare Miasto na zboczach Monte San Biagio, z licznymi kościołami, z których za najważniejszy uchodzi kościół Santa Maria Maggiore zbudowany na początku XVI wieku.

Wspomniana wyżej Statua del Cristo Redentore - ogromna figura Chrystysa Zbawiciela, została wykonana w 1965 roku z karraryjskiego marmuru przez rzeźbiarza florenckiego Bruno Innocentiego. Posąg jest jednym z największych na świecie posągów Chrystusa, trzecim w Europie (po posągach w Świebodzinie i w Lizbonie); jego całkowita wysokość wynosi ponad 21 metrów, a rozpiętość ramion 19 metrów.

Z okolic zarówno bazyliki, jak posągu Chrystusa, rozciągają się wspaniałe, rozległe widoki na okolicę.