Scalea

Nadmorska miejscowość i gmina (ok. 11 tys. mieszkańców), położona w południowych Włoszech, w prowincji Cosenza w Kalabrii, nad Morzem Tyrreńskim, na południowych krańcach Golfo di Policastro , 98 km na północny zachód od Cosenzy, 28 km na południe od Maratei , 43 km na południe od Sapri (➤ mapka)(➤ mapka). Popularna letnia miejscowość turystyczna. Dojazd: biegnącą wzdłuż wybrzeża drogą SS18 lub od autostrady A3 drogą SS504 (zjazd Mormanno).

Tereny, na których leży Scalea, były zamieszkałe już w czasach prehistorycznych. W czasach Starożytnych Rzymianie traktowali je jako tereny wypoczynkowe, budując tu liczne wille nadmorskie. W Średniowieczu miasto zostało otoczone murami obronnymi, a zbudowany tu w XIII wieku przez Pietro Cathina, ucznia św. Franciszka z Asyżu, klasztor franciszkanów, stał się jednym z ważniejszych ośrodków religijnych i kulturalnych w regionie. Poza pozostałościami wspomnianego klasztoru franciszkanów, w historycznym centrum miasta, na oznaczonym markerem wzgórzu, zachowały się (na ogół w nienajlepszym stanie), m.in. ruiny zamku z czasów normańskich , dwa średniowieczne kościoły (Chiesa di Santa Maria d'Episcopio z XII wieku, odrestaurowany w XVII wieku, oraz Chiesa di San Nicola in Plateis z VIII wieku, przebudowany w XII i XIV wieku, odrestaurowany w XVIII wieku), i inne budynki, zaś na wybrzeżu dawne wieże obronne, m.in. wieża znana jako Torre Talao .

Dzisiejsza Scalea, położona bliżej wybrzeża i plaży, z rozbudowaną infrastrukturą hotelową i gastronomiczną, jest popularną letnią miejscowością wypoczynkową.