Galeria zdjęć
Za najważniejszą atrakcję turystyczną miasta uważa się położony na Wzgórzu Zamkowym (Zamecký vrch), oznaczony na zamieszczonej niżej mapce markerem Zámek Mikulov (niemiecka nazwa: Schloss Nikolsburg), w literaturze polskiej nazywany zazwyczaj Pałacem w Mikulovie.
Pierwotnie w tym miejscu stała romańska warownia, zbudowana w XI wieku, zniszczona w XII wieku w wyniku pożaru. W końcu XIII wieku powstała tu twierdza w stylu gotyckim, wzniesiona prawdopodobnie przez ówczesnych władców Moraw, później oddana przez margrabiego morawskiego Ottokara II w lenno rodzinie Liechtensteinów, w której posiadaniu Mikulov pozostał do roku 1560, gdy jego właścicielem stał się węgierski szlachcic Ladislav Kereczenyi. Wkrótce potem zamek przeszedł w ręce pochodzącego z Karyntii austriackiego rodu Dietrichsteinów, stając się ich główną siedzibą do roku 1945, gdy spłonął po tym, jak został ostrzelany przez wycofujące się wojska niemieckie. W latach 1945-1962 został odbudowany w kształcie nadanym mu podczas przebudowy w pierwszej połowie XVIII wieku. Dziś zamek, dostępny dla turystów, jest siedzibą Muzeum Regionalnego, a także miejscem, gdzie organizowane są różnego rodzaju imprezy kulturalne (w tym święto zbiorów winogron).
Warto wiedzieć, że w 1805 roku Pałac w Mikulovie był rezydencją Napoleona Bonapartego w czasie rozmów pokojowych po bitwie pod Austerlitz (choć samo podpisanie traktatu miało miejsce w dzisiejszej Bratysławie, wówczas Preszburgu.)
Markerem na zamieszczonej wyżej mapce oznaczony jest rynek miejski (Náměstí), założony pod koniec XVI wieku w pobliżu zamku. Będąc tu, warto zwrócić uwagę na barokową Kolumnę Trójcy Świętej z lat 1723–1724, fontannę z przełomu XVII i XVIII wieku, a także na Dom sgraffitowy U Rytířů (Sgrafitový dům U Rytířů)
Nieco dalej od centrum znajdują się tzw. Kozí hrádek , ruiny dawnej twierdzy artyleryjskiej, położone w miejscu, z którego rozciąga się spektakularny widok na Mikulov i okolice, oraz kaplica św Sebastiana (Kaple svatého Šebestiána) na wzgórzu znanym jako Svatý Kopeček, na ktore można wejść ścieżką oznaczoną stacjami Drogi Krzyżowej. Marker oznacza pochodzący z XV wieku kościół św. Wacława (Kostel svatého Václava), mieszczący ossuarium, a markerem - kościół św. Jana Chrziciela (Kostel svatého Jana Křtitele) z drugiej połowy XII wieku, dawniej należący do kolegium pijarów, z cennymi dekoracjami malarskimi Franza Antona Maulbertscha.