Uwaga. Stosujemy pliki cookies. Więcej informacji.

[Col du] Petit Saint-Bernard

Francja, Owernia-Rodan-Alpy, Włochy, Dolina Aosty (➤ mapka)(➤ mapka)
Col du Petit Saint-Bernard - to położona na wysokości 2188 m n.p.m. przełęcz w Alpach Zachodnich, oddzielająca Masyw Mont Blanc, z najwyższym szczytem Mont Blanc (4808 m), od Alp Graickich, z najwyższym szczytem Gran Paradiso (4061 m) (➤ mapka)(➤ mapka).

Mała Przełęcz św. Bernarda (fr. Col du Petit Saint-Bernard, wł. Colle del Piccolo San Bernardo, niem. Kleiner Sankt Bernhard) leży w głównej grani Alp Zachodnich, na granicy między francuskim departamentem Sabaudia (w regionie Owernia-Rodan-Alpy) i włoskim regionem Dolina Aosty.

Od strony francuskiej, z miejscowości Bourg-Saint-Maurice , biegnie na przełęcz droga D1090, pokonująca na dystansie 26,5 km różnicę wysokości sięgającą 1348 m (z najbardziej stromymi odcinkami o nachyleniu 8,1%). Wspinaczka od strony włoskiej drogą SS26 zaczyna się w miejscowości Pré-Saint-Didier , skąd na odcinku 23,5 km trzeba pokonać deniwelację wynoszącą 1184 m. Miłośnicy kolarstwa mogą być zainteresowani ionformacją, że przełęcz kilkakrotnie znajdowała się na trasie wyścigu Tour de France.


Nazwa przełęczy, znanej od dawna jako ważne przejście alpejskie, pochodzi od imienia świętego katolickiego, Bernarda z Menthon (zwanego też św. Bernardem z Aosty). Przełęcz nazywana jest "małą", dla odróżnienia od Wielkiej Przełęczy św. Bernarda (2469 m), położonej ok. 30 na północny wschód, na granicy szwajcarsko-włoskiej. Warto jednak wiedzieć, że powszechnie używana w polskiej literaturze nazwa "Mała Przełzęcz św. Bernarda" jest myląca, ponieważ nazwy oryginalne, "Col du Petit St. Bernard" czy "Colle del Piccolo San Bernardo" odnoszą się do "małego św. Bernarda", tzn. św. Bernarda w wieku chłopięcym, którego postać jest przedstawiana w świątyniach w regionie przełęczy.


Będąc na przełęczy warto zwrócić uwagę na pomnik Pierre'a Chanouxa, botanika, który założył położony po francuskiej stronie przełęczy ogród znany jako Jardin Botanique Alpin Chanousia, a także na duży (o średnicy 72 m) kamienny krąg, przez którego środek biegnie droga prowadząca przez przełęcz. Krąg, pochodzący prawdopodobnie z epoki żelaza, został w XIX wieku częściowo odrestaurowany.