Segesta

Segesta była stolicą i ośrodkiem administracyjnym Elymów, którzy przybyli na Sycylię ok. 1100 r. p.n.e. i osiedlili się w północno-zachodniej części wyspy. Z samego miasta, położonego na wzgórzu Monte Barbaro, na wysokości ok. 400 m n.p.m., w odległości ok. 10 km od Alcamo i Castellammare del Golfo (➤ mapka)(➤ mapka), zachowało się dziś niewiele: ruiny teatru, resztki fortyfikacji. Główną atrakcją turystyczną dzisiejszej Segesty jest dobrze zachowana (choć najwyraźniej nieukończona) wielka dorycka świątynia, położona na nieco niższym wzgórzu, naprzeciwko Monte Barbaro.

Nie ma pewności co do pochodzenia Elymów. Według większości źródeł najprawdopodobniej przybyli z Anatolii przez północną Afrykę (Grecy uważali ich za uciekinierów z Troi), wymieszali się z zamieszkującymi środkową Sycylię Sykanami i następnie ulegli częściowo wpływom kultury greckiej - o czym świadczy choćby fakt rozpoczęcia budowy doryckiej świątyni w zasadniczo nie-greckim mieście.

Od początku istnienia Segesta, walcząc o niezależność polityczną, była w konflikcie z jednej strony z Selinuntem, z drugiej strony z Syrakuzami, wchodząc w różne koalicje i uczestnicząc w kolejnych wojnach. Przypuszcza się, że właśnie z powodu wojen świątynia w Segeście nigdy nie została ukończona. W połowie III wieku p.n.e. miasto przeszło pod władzę Rzymian, którzy, z uwagi na rzekomo analogiczne, trojańskie pochodzenie, mimo długiej tradycji pozostawania przez Segestę w koalicji z Kartaginą, potraktowali Elymów z szacunkiem i życzliwością, nadając Segeście status wolnego miasta i zwalniając jego mieszkańców z podatków.

W V wieku Segesta została zniszczona przez Wandali - i nigdy nie wróciła do dawnej świetności. Pozostała niewielka osada, poźniej zasiedlona przez pewien czas, jeszcze podczas panowania Normanów, przez Arabów (w pobliżu normańskiego zamku zaleziono m.in. pozostałości meczetu z XII wieku). W drugiej połowie XIII wieku miasto prawdopodobnie przestało istnieć, całkowicie opuszczone przez mieszkańców.

Świątynia , stojąca dziś na odludziu, powstała w ostatnich 30 latach V wieku p.n.e., na szczycie wzgórza (niższego o ok. 100 m od Monte Barbaro ), na zachód od miasta. Na niewielkim, trzystopniowym podwyższeniu stoi łącznie 36 kolumn, 6 na każdym z krótszych boków (nieco ponad 23 m), po 12 wewnętrznych kolumn na każdym z dłuższych boków (57,5 m). Uważa się, że budowa świątyni nie była nigdy ukończona (zwraca się np. uwagę na to, że kolumny nie są rowkowane, jak powinny być w doryckiej świątyni, oraz że nie zostały usunięte elementy służące do budowy, ale później, po zakończeniu budowy, zwykle usuwane).

Na zboczach Monte Barbaro zachowały się ślady zabudowy miejskiej starożytnej Segesty, resztki fortyfikacji i ruiny pochodzącego z połowy III w. p.n.e. teatru. Z teatru, mogącego pomieścić na widowni ponad 3000 osób, rozciąga się daleki widok w kierunku Castellamare del Golfo.

• 20 kwietnia 1787 roku odwiedził Segestę Goethe w ramach swej wielkiej włoskiej wyprawy - Grand Tour - w latach 1786-1788.