Villa Hanbury (właściwie Giardini Botanici Hanbury, Mortola Inferiore, Corso Monte Carlo 43) - to wspaniały ogród botaniczny, położony na cyplu Mortola, między granicą włosko-francuską a Ventimiglią 
(➤ mapka)(➤ mapka).
Ogród, o całkowitej powierzchni ok. 18 hektarów, położony jest na stromym półwyspie opadającym z wysokości ponad 100 m w kierunku morza. W 1867 roku stojący nad morzem Palazzo Orengo - willę należącą do rodziny o tym nazwisku, a następnie tereny otaczające kupił angielski arystokrata, przedsiębiorca, podróżnik i filantrop (ale nie botanik, jak błędnie podają niektóre przewodniki) - sir Thomas Hanbury (1832-1907), który po spędzeniu jakiegoś czasu w Chinach, wzbogaciwszy się na eksporcie herbaty z Szanghaju, po powrocie do Europy osiedlił się w Ligurii, gdzie, zainspirowany przez swego brata Daniela, sfinansował utworzenie na zakupionym półwyspie ogrodu roślin egzotycznych, zatrudniając w tym celu m. in. wybitnych niemieckich botaników, Ludwiga Wintera i Alwina Bergera. Winter brał udział w zaprojektowaniu ogrodu, a Berger w latach 1897-1914 był jego kuratorem, wydając w 1912 roku trzecią edycję katalogu (wówczas skatalogowanych było ok. 6 tys. gatunków)
Hortus Mortolensis - enumeratio plantarum in Horto Mortolensi cultarum = Alphabetical catalogue of plants growing in the garden of the late Sir Thomas Hanbury ... at La Mortola, Ventimiglia, Italy, compiled by Alwin Berger, która to edycja rozsławiła ogród Hanbury'ego jako jeden z najwspanialszych ogrodób botanicznych w Europie.
Po śmierci Hanbury'ego ogrodem zajmowali się jego syn Cecil i synowa, lady Dorothy - do roku 1937 roku, gdy zdecydowali się wyjechać z Włoch. Wtedy półwysep został opuszczony, a po wojnie w 1960 roku przez spadkobierców Hanbury'ego sprzedany państwu włoskiemu. Obecnie ogrodem zarządza Uniwersytet w Genui.
Dzisiaj uprawiana jest połowa terenu, 9 hektarów, a indeks zawiera ok. 2500 jednostek taksonomicznych. Większość gatunków - to rośliny pochodzące z sześciu tzw. śródziemnomorskich stref klimatycznych (poza regionem samego Morza Śródziemnego: Kalifornia, niektóre regiony zachodniej i południowej Australii, Afryki Południowej, Azji Centralnej i Chile). Dostępne dla publiczności są ogrody oraz taras willi.
