Miasto (ok. 25 tys. mieszkańców, zaś cała aglomeracja, obejmująca także miejscowości Bordighera, Vallecrosia i Camporosso - ok. 55 tys. mieszkańców) i gmina w północnych Włoszech, w Ligurii, na tzw. Riviera di Ponente, u ujścia do Morza Liguryjskiego rzeki Roia, 130 km na południowy wschód od Genui
, 7 km od granicy z Francją, 39 km na północny wschód od Nicei
(➤
mapka)(➤ mapka). Kolejowa i drogowa miejscowość graniczna. Dojazd autostradą A10 (E80).
VENTIMIGLIA
Passeggiata Cavalotti
fot. AL
Osada, założona przez Ligurów, w II wieku p.n.e. została zdobyta przez Rzymian i nazwana Albium Intimilium, później Albintimilium. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego miasto przechodziło z rąk do rąk, przez pewien czas było niezależnym państwem-miastem, na początku XVI wieku zostało włączone do Republiki Genui i pozostawało w jej granicach do XIX wieku.
Miasto dzieli się na dwie części - współczesną, budowaną na lewym brzegu rzeki od XIX wieku, oraz średniowieczną, na wzgórzu po prawej stronie ujścia rzeki do Morza Liguryjskiego (Ventimiglia Alta).
Najważniejszymi zabytkami w Ventimiglii są: katedra (Cattedrale di Santa Maria Assunta)

, zbudowana na przełomie XI i XII wieku na ruinach poprzedniej katedry (stojącej z kolei na miejscu jeszcze dawniejszej świątyni pogańskiej), z przylegającym ośmiobocznym baptysterium z XI wieku, oraz kościół św. Michała Archanioła (Chiesa di San Michele Arcangelo)

, z X wieku, później (w XI i XII wieku) przebudowany w stylu romańskim; kościół był początkowo trzynawowy, ale dwie nawy zostały zniszczone w trzęsieniu ziemi z 1628 roku.
Zachowały się też w Ventimiglii (ok. 5 km na wschód od nowszej części miasta) resztki starożytnych murów miejskich, a także rzymskiego teatru

z pierwszej połowy II wieku i innych budynków.
Informacje dodatkowe
- Warto wiedzieć, że w bibliotece miejskiej w Ventimiglii przechowywany jest jeden z największych we Włoszech zbiorów rękopisów i książek z XVII wieku.
Okolice
Będąc w Ventimiglii warto pamiętać o co najmniej trzech atrakcjach w najbliższej okolicy: jaskiniach Balzi Rossi, ogrodzie botanicznym Villa Hanbury i leżącym w pobliżu malowniczym miasteczku Dolceacqua.
Balzi Rossi

- to zespół jaskiń i schronisk skalnych w urwisku opadającym do Morza Liguryjskiego, położonym tuż obok francusko-włoskiego przejścia granicznego (Ponte San Ludovico). W jaskiniach zachowały się groby i prehistoryczne rysunki naskalne sprzed 100 000 lat; figurki kobiece, narzędzia, broń i inne przedmioty, a także kopie rytów skalnych można zobaczyć w małym Museo Nazionale Preistorico dei Balzi Rossi (Ventimiglia, Via Balzi Rossi 9) i w Musée d'Anthropologie Prehistorique w pobliskim Monaco.
Villa Hanbury

(właściwie Giardini Botanici Hanbury) - to założony w 1867 roku przez sir Thomasa Hanbury'ego ogród botaniczny, obecnie własność państwa, jeden z najwspanialszych ogrodów botanicznych we Włoszech; zob.
Villa Hanbury.
Dolceacqua

- to małe (ok. 2 tys.) malownicze miasteczko nad rzeką Nervią, 8 km na północ od Ventimiglii (dojazd drogą SP 64). Nad najstarszą częścią miejscowości, leżącej u stóp Monte Rebuffao, dominują ruiny średniowiecznego zamku, który zaczęli budować hrabiowie Ventimiglii w XII wieku, a później na pewien czas przejął potężny ród Doriów z Genui. Innym zabytkiem jest średniowieczny kamienny most z jednym przęsłem o długości 33 metrów z XV wieku, wielokrotnie malowany przez Claude'a Moneta, który na początku 1884 roku odwiedził Riviera di Ponente (i nazywany czasem Ponte di Monet), a także dwa kościoły - kościół parafialny Sant'Antonio z XV wieku i kościół San Giorgio z XI wieku, w którego krypcie zachowały się groby przedstawicieli rodziny Doriów.