Jedno z trzech - obok opactw Silvacane i Thoronet - najważniejszych opactw cystersów w Prowansji. Zostało założone w 1148 roku; w 1160 roku rozpoczęto budowę kościoła (poświęconego w roku 1178) i pozostałych zabudowań - klasztoru, sypialni, kapitularza, scriptorium (refektarz został dodany w XVII wieku).
Okres rozkwitu opactwa, który klasztor zawdzięczał m.in. licznym donacjom bogatych rodzin z regionu, przypada na wieki XIII i XIV; w posiadaniu mnichów znalazło się wówczas kilka posiadłości ziemskich, folwarków, młynów, itp. Później opactwo zaczęło się chylić ku upadkowi, mnichów zostało niewielu (w końcu XVII wieku było podobno tylko dwóch); podczas wojen religijnych zostało częściowo zniszczone, częściowo splądrowane, wreszcie w czasie Rewolucji znacjonalizowane, a potem sprzedane w ręce prywatne.
Cały zespół budynków opactwa jest dostępny dla zwiedzających (kilka wycieczek z przewodnikiem dziennie). Uważa się, że architektura zespołu odznacza się wyjątkową prostotą i czystością formy romańskiej. Warto też zwrócić uwagę na dachy, częściowo pokryte płaskimi kamieniami - lauzes - takimi samymi, jak te, których używano do budowy domostw w pobliskim Villages des Bories.
Najlepiej jest odwiedzić Sénanque w pełni lata, gdy wokół opactwa kwitną wielkie pola lawendy.