Galeria zdjęć
Uważa się, że miejscowość (zwana początkowo Abha Nagri - "Miasto Światła") została założona w IX wieku przez króla Ćandę [Raja Chand] z jednego z rodów radźpuckich, panującego w VIII i IX wieku w regionie; również w IX wieku powstała słynna studnia schodkowa, Ćand Baori, będąca dziś główną atrakcją ściągającą do Abhaneri turystów.
Studnie schodkowe są wynalazkiem indyjskim, najbardziej rozpowszechnionym na zachodzie kraju, gdzie zbudowano ich kilka tysięcy. Ich pierwotnym i podstawowym celem było gromadzenie wody - ważne wobec problemu sezonowych wahań w jej dostępności. Z jednej strony chodziło o gromadzenie wody deszczowej, z drugiej - o dotarcie do wód gruntowych: w tym celu wykopywano głębokie doły, które następnie okładano blokami skalnymi bez zaprawy, tworząc schody prowadzące w dół do lustra wody.
Ćand Baori w Abhaneri, dziś funkcjonująca jako zabytek i atrakcja turystyczna, ale jeszcze do niedawna pełniąca swą funkcję użytkową, jest jedną z najgłębszych i największych studni schodkowych Indii (według niektórych źródeł najgłębszą w ogóle na świecie) i jedną z pierwszych schodkowych studni w Radżastanie. Jest zbudowana na planie kwadratu o boku 35 m; jej głębokość wynosi 19,5 m. Trzy ściany - południowa, wschodnia i zachodnia pokryte są wąskimi stopniami (łącznie 3500) ułożonymi w kaskadowy wzór o doskonałej symetrii, na 13 poziomach. Wejście usytuowane jest w północnej ścianie, która mieści wielopiętrowe korytarze, pawilony i dwa wystające, wsparte na pilarach balkony; w dolnej części znajdują się dwie nisze z pięknymi płaskorzeźbami.
Do studni przylega pochodząca z X wieku świątynia Harśat Mata Temple [Harshat Mata Temple] (poświęcona bogini radości i szczęścia). Przy Ćand Baori funkcjonowała też kiedyś rezydencja królewska oraz scena teatralna; po tych budowlach pozostały dziś jednak tyko ruiny, które można zobaczyć w zabudowaniach otaczającej studnię małej i biednie wyglądającej wsi.