Cap d'Antibes

Półwysep na francuskim wybrzeżu Morza Śródziemnego, między Niceą a Cannes , słynący z pięknych krajobrazów, kilkudziesięciu piaszczystych plaż, luksusowych hoteli, kilku portów jachtowych (w tym "portu miliarderów" w Antibes, portu w La Salis i portu La Gallice w Juan-les-Pins), oraz - dla amatorów - nocnego życia w dwóch głównych miejscowościach: Antibes i Juan-les-Pins (➤ mapka)(➤ mapka).

Historia półwyspu, podobnie jak historia Antibes, sięga czasów starożytnych. Historia Antibes jako destynacji turystycznej zaczyna się mniej więcej w połowie XIX wieku, gdy zaczęli tu przyjeżdżać pierwsi goście, początkowo głównie z Anglii i z Rosji. Juan-les-Pins zostało podobno odkryte na początku lat 80. XIX stulecia przez księcia Leopolda, syna królowej brytyjskiej Wiktorii, chorego na hemofilię, któremu lekarze zalecili wyjazd do Cannes (miejscowości wówczas już znanej w środowisku brytyjskiej arystokracji), gdzie w 1884 roku zmarł w wieku 31 lat. W latach 20. XX wieku miasto stało się popularnym ośrodkiem high-life'u dzięki bogatym turystom z Ameryki, z których jednym z pierwszych był magnat kolejowy Frank Jay Gould; przyjeżdżali tu też Scott i Zelda Fitzgerald, Douglas Fairbanks i inne równie znane osoby. Po drugiej wojnie światowej, również z Ameryki, przybyła do Europy moda na jazz (Juan-les-Pins stało się, jak mówili niektórzy, "europejskim Nowym Orleanem" - do tych czasów nawiązuje odbywający się tu od 1960 roku słynny festiwal jazzowy, zob. niżej), a odbywający się od 1946 roku w niedalekim Cannes słynny festiwal filmowy dodatkowo przyciągał do regionu i w szczególności na półwysep celebrytów, a za nimi tysiące turystów.


Większość półwyspu (i zajmującego jego znaczną część płaskowyżu Plateau de la Garoupe) zajmują dziś posiadłości należące do osób prywatnych - wille i większe rezydencje w (niekiedy rozległych) ogrodach, nieudostępniane do zwiedzania, lub w ogóle prawie niewidoczne, a także hotele, na ogół jednak dostępne dla zamożnych lub bardzo zamożnych gości; jednym z najsławniejszych z nich jest L'Hôtel du Cap-Eden-Roc (zwany też niekiedy krócej Eden-Roc), zbudowany w 1870 roku przez Hippolyte'a de Villemessanta (twórcę "Figaro" i innych tytułów prasowych).

Trzy wspomniane wyżej główne porty jachtowe na półwyspie, port w Antibes, port w La Salis i port La Gallice w Juan-les-Pins, są oznaczone odpowiednio markerami , i .

Interesująca może być wycieczka do latarni morskiej (Phare de la Garoupe) i stojącej nieopodal kaplicy Notre-Dame de la Garoupe (XII-XVI wiek), skąd rozciąga się rozległy widok, sięgający (przy dobrej pogodzie) Alp Nadmorskich. W odległości (w linii prostej) ok 650 m na zachód od latarni rozciąga się słynny ogród botaniczny - Jardin botanique de la Villa Thuret (90, chemin Raymond), który w 1857 roku założył botanik francuski Gustave Adolphe Thuret, w celu aklimatyzacji tropikalnych roślin przywiezionych z różnych stron świata. Dziś ogród, zarządzany przez Institut National de Recherche Agronomique, o powierzchni 4 ha, jest dostępny dla publiczności. Warto odwiedzić niewielkie muzeum morskie (Musée Naval et Napoléonien ), w dawnym forcie zwanym Batterie du Graillon, można tu zobaczyć repliki armat z czasów Ludwika XIV, makiety statków, obrazy, a także pamiątki po Napoleonie (należące do niego przedmioty, autografy, itp.). Z okolic muzeum rozciąga się piękny widok w kierunku Juan-les-Pins, Cannes i wysp Îles de Lérins.



Miejscowość i gmina (ok. 75 tys. mieszkańców) w południowej Francji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, na wybrzeżu Morza Śródziemnego, ok. 25 km na południowy zachód od Nicei , ok. 13 km na wschód od Cannes . Znany kurort i ośrodek wypoczynkowy u nasady półwyspu Cap d'Antibes, zwrócony ku zatoce zwanej "la Baie des Anges" - zamkniętej od wschodu nadmorskimi bulwarami Nicei. Elitarny port jachtowy, plaże. Główne zabytki to Fort Carré (w pobliżu głównego portu ), Muzeum Picassa w zamku Grimaldich, Muzeum Archeologiczne w bastionie św. Andrzeja, oraz dawna katedra (Notre-Dame-de-la-Platea d'Antibes).



Juan-les-Pins - to należące do gminy Antibes nadmorskie uzdrowisko po zachodniej stronie półwyspu, od lat 20. XIX wieku uchodzące, jak wspomniano wyżej, za ośrodek high-life'u, słynące z kasyna z 1908 roku, pięknej 2-kilometrowej piaszczystej plaży oraz odbywającego się od roku 1960 corocznie w lipcu festiwalu jazzowego "Jazz à Juan", uchodzącego za jeden z najlepszych w Prowansji, a według niektórych nawet jeden z najlepszych na świecie (grali tu m.in. Louis Armstrong, Count Basie, Charles Mingus, Miles Davis, Ella Fitzgerald, Duke Ellington, Sarah Vaughan, Ray Charles, Herbie Hancock, Georges Benson, Keith Jarrett, Al Jarreau).