Dordrecht

Liczące ok. 120 tys. mieszkańców miasto w Holandii, położone w prowincji Holandia Południowa, nieco ponad 50 km na południowy wschód od Hagi , 24 km od Rotterdamu (➤ mapka)(➤ mapka). Dordrecht jest jednym z najstarszych miast Holandii, znanym z dobrze zachowanego centrum, z kilkoma godnymi uwagi zabytkami przypominającymi o jego bogatej historii.

Pierwsze wzmianki o Dordrechcie pochodzą z pierwszej połowy XII wieku; prawa miejskie osada otrzymała już w 1220 roku od hrabiego Wilhelma I, rozwijając się pomyślnie jako ośrodek handlowy w następnych stuleciach, w znacznym stopniu dzięki strategicznemu położeniu na skrzyżowaniu ważnych szlaków wodnych w delcie Renu i Mozy. Do najważniejszych wydarzeń w dziejach Dordrechtu należały: (1) wielka powódź (znana jako powódź św. Elżbiety), która w listopadzie 1421 roku zalała duże obszary południowej Holandii powodując, że cały rejon Dordrechtu stał się wyspą, (2) spotkanie przedstawicieli dwunastu miast Holandii, wówczas pozostającej pod panowaniem Habsburgów, zwołane w 1572 roku przez miasto Dordrecht bez wiedzy i zgody hiszpańskiego króla Filipa II w celu przygotowania buntu przeciwko hiszpańskiej okupacji (spotkanie uważane przez historyków za pierwszy krok na drodze do utworzenia w końcu XVI wieku niepodległej Republiki Zjednoczonych Prowincji Niderlandów), (3) zorganizowany w latach 1618-1619 przez holenderski kościół reformowany międzynarodowy synod (Synod w Dordrechcie) mający na celu rozstrzygnięcie kontrowersji teologicznych (i związanych z nimi sporów politycznych) powstałych w wyniku rozprzestrzeniania się tzw. arminianizmu.


W XVIII wieku Dordrecht zaczął tracić na znaczeniu. Dziś miasto jest piątym pod względem liczby ludności miastem Holandii Południowej, liczącym się ośrodkiem przemysłowym, i szóstym największym holenderskim portem morskim; turystyczne znaczenie Dordrechtu związane jest jednak głównie z historią miasta i zachowanymi śladami jego dawnego znaczenia.

Za najważniejszy zabytek Dordrechtu uważany jest oznaczony markerem kościół zwany De Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk (lub krótko Grote Kerk), w którym w latach 1618-1619 odbywał się wspomniany wyżej synod. Historia światyni sięga drugiej połowy XIII wieku, ale jego obecna postać pochodzi z 1470 roku. Jest drugim najstarszym kościołem w Dordrechcie (najstarszy kościół Dordrechtu, znany, paradoksalnie, jako Nieuwkerk , "nowy kościół", dziś nie pełniący już funkcji religijnych, pochodzi z drugiej połowy XII wieku i jest najstarszym zachowanym budynkiem w Dordrechcie), pierwotnie katolickim, w 1572 roku przejętym przez protestantów. W latach 80. XX wieku kościół został odrestaurowany. Ma wysoką na 65 metrów (pochyłą) wieżę z carillonem składającym się z 67 dzwonów (z których jeden, ważący 9830 kg, uchodzi za najcięższy w Holandii) oraz godne uwagi wnętrze (w którym warto zwrócić uwagę m.in. na renesansowe stalle z pierwszej połowy XVI wieku).

Markerem oznaczony jest inny kościół, Augustijnenkerk, zbudowany w końcu XIII wieku, dziś należący do Holenderskiego Kościoła Reformowanego, pierwotnie katolicki, niegdyś część zespołu klasztornego augustianów , który był sceną wspomnianego wyżej spotkania miast holenderskich zapoczątkowującego walkę o wyzwolenie Holandii spod panowania hiszpańskiego.

Do innych wartych zobaczenia miejsc w Dordrechcie należą: (1) Groothoofdspoort , zachowana brama miejska z przełomu XIV i XV wieku, zbudowana w miejscu, gdzie łączą się rzeki Ren, Moza i Merwede, (2) pomnik braci Jana i Korneliusza de Witt , zwolenników ustroju republikańskiego, zamordowanych w 1672 roku (podczas toczącej się wówczas wojny wojny francusko-angielsko-niderlandzkiej) w Hadze przez tłum zwolenników restauracji dynastii orańskiej. Pomnik stoi w pobliżu skrzyżowania głównej ulicy handlowej Dordrechtu, Voorstrat , z ulicą Visstraat .