Jezioro Kochelsee - to jezioro położone w Bawarii, w powiecie Bad Tölz-Wolfratshausen, ok. 70 km na południe od Monachium
, 35 km na północny wschód od Garmisch-Partenkirchen
, na północ od jeziora Walchensee
(➤
mapka)(➤ mapka).
Jezioro jest położone na wysokości 600 m n.p.m., na skraju Alp Bawarskich: jego północne brzegi są płaskie, otoczone wrzosowiskami, południowe leżą u podnóża gór. Ma powierzchnię 6 km
2, a jego maksymalna głębokość wynosi 66 m. Rzeka Loisach wpływa do jeziora od północy w pobliżu miejscowości Schlehdorf

, wypływa na północny wschód w pobliżu miejscowości
Kochel am See 
. Jezioro należy do wspónoty administracyjnej Kochel am See (Verwaltungsgemeinschaft Kochel am See), na którą składają się wymienione wyżej miejscowości: Kochel am See (nieco ponad 4 tys. mieszkańców) oraz Schlehdorf (ok. 1,2 tys. mieszkańców) - do pierwszej z tych miejscowości należy ok. 70% jeziora, do drugiej pozostała część.
Turystyczna atrakcyjność Kochelsee jest związana głównie z bliskością położonego ok. 5 km na południe, ale 200 metrów wyżej, jeziora Walchensee, uważanego za jedno z najpiękniejszych jezior w Alpach Bawarskich i będącego akwenem popularnym zwłaszcza wśród amatorów wszelkiego rodzaju sportów wodnych, głównie żeglarstwa, surfingu, ale też nurkowania (w samym Kochelsee oczywiście także można popływać lub wybrać się na wycieczkę łodzią, a w okolicy jeziora jest wiele tras dla miłośników turystyki pieszej czy rowerowej). Między jeziorami, jak wspomniano, jest znaczna różnica wysokości, co zostało wykorzystane przy budowie elektrowni wodnej, Walchenseekraftwerk

, jednej z największych i najstarszych w Niemczech, uruchomionej w latach 20. XX wieku; atrakcją może być przejechanie odcinka krętej drogi B11 między południowym krańcem Kochelsee i miejscowością Urfeld am Walchensee

na północnym krańcu Walchensee, na którym na początku XX wieku rozgrywane były wyścigi samochodowe z udziałem ówczesnych najlepszych kierowców.
Markerem

jest oznaczony klasztor Benediktbeuern, położony w liczącej ok. 3,5 tys. mieszkańców miejscowości o tej samej nazwie, najbardziej znany stąd, że 1803 roku znaleziony tu został słynny średniowieczny manuskrypt
Carmina Burana (zbiór 254 różnego rodzaju pieśni pochodzącch w większości z XI i XII wieku), na którym oparta została kantata sceniczna
Carmina Burana skomponowana w połowie lat 30. XX wieku przez Carla Orffa. Klasztor pierwotnie należał do benedyktynów (stąd nazwa), od 1930 roku rezydują tu salezjanie.