

Les Drus leży w zachodniej grani Aiguille Verte

Wyróżnia się dwa wierzchołki, przedzielone szczerbiną znaną jako Brèche du Dru (3697 m) - wyższy, Grand Dru / Aiguille Grande du Dru (3754 m), i nieco niższy, Petit Dru / Petite Aiguille du Dru (3733 m), słynący z wysokiej na ok. 1000 metrów niezwykle stromej (o średnim nachyleniu przekraczającym 75o) granitowej ściany zachodniej, dobrze widocznej z Montenvers. Pierwsze wejście na Grand Dru (od strony południowo-wschodniej): 12 września 1878 roku (Clinton Thomas Dent i James Walker Hartley oraz przewodnicy Alexandre Burgener i Kaspar Maurer). Pierwsze wejście na Petit Dru miało miejsce 29 sierpnia 1879 roku, zaś pierwszego trawersu obu wierzchołków dokonano w 1901 roku.
Za drogę klasyczną uważa się drogę pierwszych zdobywców. Później ścianami Les Drus poprowadzono wiele trudnych i bardzo trudnych dróg wspinaczkowych (w szczególności wysoka na ok. 850 m północna ściana Petit Dru jest uważana za jedną z sześciu klasycznych północnych ścian Alp), z których część przestała istnieć po serii obrywów skalnych, jakie miały miejsce w ostatnich parudziesięciu latach, po 1997 roku (w tym południowo-zachodni filar znany jako "filar Bonattiego", zniszczony w 2005 roku).
Masyw Les Drus nie jest dostępny dla turystów. Doskonały widok na jego ściany oferuje położona na wysokości 1913 m platforma widokowa znajdująca się obok górnej stacji kolejki zębatej Montenvers Mer de Glace
