Mont Ventoux

Izolowana, wysoka (według tabliczki na wierzchołku 1910 m n.p.m., według innych źródeł 1909 m n.p.m.) góra położona w południowej Francji, w Prowansji, w departamencie Vaucluse, ok. 35 km na wschód od Orange , ok. 20 km na północny wschód od Carpentras (➤ mapka)(➤ mapka). Ogromny, długi na 25 km równoleżnikowo i na 15 km południkowo masyw, w wielu miejscach widoczny w Prowansji z bardzo daleka, zwany jest "Olbrzymem Prowansji" ("le Géant de Provence") lub - z uwagi na brak roślinności w partiach szczytowych - "Łysą" górą (le mont Chauve). Można dojechać samochodem na sam szczyt, w pobliże obserwatorium meteorologicznego i stacji przekaźnikowej.

Mont Ventoux znany jest z często wiejących na szczycie (a także na przełęczy w pobliżu szczytu, zwanej "col de tempêtes" - "przełęczą burz") bardzo silnych wiatrów; stąd niektórzy wywodzą nazwę góry - vent to po francusku wiatr - ale inni uważają, że pochodzenie nazwy jest inne.

Z powodu braku roślinności w górnych partiach Mont Ventoux (pierwotne lasy wycięto w celu pozyskania budulca dla pobliskich stoczni; od połowy XIX w. prowadzona jest akcja ponownego zalesienia) góra nawet w lecie wygląda tak, jak gdyby szczyt był pokryty śniegiem; w rzeczywistości śnieg leży na Mont Ventoux na ogół od grudnia do kwietnia, a to, co widać w pozostałych miesiącach, to wielkie pola drobnych kawałków jasnych wapiennych skał.

W regionie Mont Ventoux można uprawiać turystykę pieszą i narciarstwo. W Bédoin co roku w czerwcu organizowane są wyścigi samochodowe (dawniej odbywały się wyścigi na szczyt).

Góra jest jednak bodaj najbardziej znana jako meta etapów najsłynniejszych wyścigów kolarskich, takich jak Critérium du Dauphiné (dawniej Critérium du Dauphiné libéré) lub - przede wszystkim - Tour de France. Podjazd na szczyt, zwłaszcza południowymi zboczami, od Bédoin, jest niezwykle wyczerpujący. W 1970 roku zemdlał po wygraniu etapu Tour de France słynny Eddy Mercx, a 3 lata wcześniej zmarł w czasie wyścigu, w pobliżu szczytu, brytyjski kolarz Tom Simpson (w którego organizmie, co prawda, znaleziono też amfetaminę i alkohol, co zapewne stanowiło dodatkowy czynnik towarzyszący skrajnemu wyczerpaniu). Mimo to góra przyciąga nie tylko profesjonalistów, lecz również tysiące amatorów kolarstwa, usiłujących zdobyć szczyt - dla nich organizowane są co roku specjalne wyścigi: z Bédoin - najtrudniejszy, 1617 m deniwelacji na dystansie 21,8 km oraz długie odcinki nie osłonięte od wiatru, z Malaucène - 1570 m deniwelacji na dystansie 21,5 km i z Sault (miejscowość na południowy wschód od wierzchołka) - podobno najłatwiejszy, 1210 m deniwelacji na dystansie 26 km.

Dzięki wysokości oraz szczególnemu, odosbnionemu położeniu Mont Ventoux oferuje, przy dobrej widoczności, wspaniałe, niezwykle rozległe widoki, przypominające widoki z samolotu. Podobno przy dobrej widoczności można dojrzeć Morze Śródziemne, z drugiej strony Alpy, a z trzeciej - Pireneje.

• W 1336 roku był na szczycie Mont Ventoux Francesco Petrarca; była to, jak się uważa, pierwsza udokumentowana (choć zapewne nie pierwsza w ogóle) wyprawa na szczyt, opisana w znanym pod nazwą L'ascension du mont Ventoux liście Petrarki do przyjaciela, Dionigiego da Borgo san Selpolcro, profesora teologii w Sorbonie.