Galeria zdjęć
Wiadomo, że pierwsi osadnicy pojawili się na terenach, na których obecnie leży Szczyrk, w XV wieku. Do XVIII wieku podstawą życia miejscowej ludności było rolnictwo; poźniej zaczęło się rozwijać także pasterstwo i produkcja drewna.
Pierwsi turyści zainteresowali się Szczyrkiem i okolicami dopiero po I wojnie światowej; schronisko na Skrzycznem powstało w 1933 roku (wcześniej istniał tylko schron turystyczny dla narciarzy zbudowany w 1924 roku przez niemiecką organizację turystyki górskiej, działającą od 1893 roku, Beskidenverein).
Po II wojnie światowej rozwój Szczyrku jako miejscowości wypoczynkowej i turystyczej uległ przyspieszeniu; w 1973 roku miejscowość uzyskała prawa miejskie.
Główną arterią komunikacyjną Szczyrku jest ciąg ulic Salmopolska-Myśliwska-Beskidzka biegnący z południowego zachodu na północny wschód. Najważniejszym zabytkiem jest drewniany kościół parafialny z końca XVIII wieku, przebudowany w 1935 roku, pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła (we wnętrzu warto zwrócić uwagę na obraz św. Jana Nepomucena z pierwszej połowy XVII wieku); innym godnym uwagi obiektem sakralnym jest tzw. Sanktuarium na Górce , stojące w miejscu, gdzie w końcu XIX wieku miała się ukazać dwunastoletniej miejscowej dziewczynce Matka Boska.
Szczyrk jest jednym z najważniejszych i najpopularniejszych w Polsce ośrodków narciarskich: na stokach Skrzycznego i innych pobliskich wzgórz, a także na Przełęczy Salmopolskiej narciarze mają do dyspozycji ponad 30 tras zjazdowych o różnym stopniu trudności i łącznej długości przekraczającej 40 km; na Skrzyczne można wyjechać dwuodcinkową koleją linową (dolna stacja oznaczona jest markerem ).
W lecie Szczyrk może być dobrą bazą wypadową dla wycieczek pieszych, np. na Skrzyczne czy Klimczok i rowerowej.