Nazwa miasta pochodzi od trzech poświęconych św. Andrzejowi studni, z których jedna znajduje się na rynku, oznaczonym markerem na mapce zamieszczonej niżej, a pozostałe na terenie zespołu katedralnego. W starożytności znajdowała się w tym miejscu niewielka rzymnmska osada, która zyskała na znaczeniu na początku VIII wieku, gdy zbudowany został w Wells pierwszy kościół parafialny. Na początku X wieku kościół stał się siedzibą biskupstwa, w następnym stuleciu przeniesionego do pobliskiego Bath. W XIII wieku powstała diecezja Bath i Wells, z siedzibą w zespole katedralnym w Wells, budowanym od 1176 roku i ukończonym w połowie XV wieku. Wells, w Średniowieczu będące liczącym się ośrodkiem handlowym, już wówczas, jako siedziba diecezji, uzyskało status miasta (city) i dziś, z uwagi na niewielką powierzchnię i stosunkowo niewielką liczbę mieszkańców, reklamuje się jako "najmniejsze miast we Anglii".
Katedra jest siedzibą diecezji kościoła anglikańskiego. Najstarsze elementy świątyni pochodzą z X wieku. Kościół znany jest z pięknych sklepionych sufitów wachlarzowych, Kaplicy Najświętszej Marii Panny (Lady Chapel, łuków podtrzymujących centralną wieżę, a także kolekcji prawie 300 oryginalnych średniowiecznych rzeźb zdobiących fasadę zachodnią.
Warto też zwrócić uwagę na ośmioboczny kapitularz, zegar astronomiczny z 24-godzinną tarczą, oraz zespół dzwonów.
Historia budowy otoczonego ogrodami o powierzchni 5,6 hektarów Pałacu Biskupiego sięga początków XIII wieku; w drugiej połowie XIII wieku dodana została kaplica i tzw. Wielka Sala, a poźniej inne zabudowania. Część zespołu jeszcze dziś pełni fnkcję rezydencji biskupa, nartomiast pozostała część, wraz z wspomnianymi ogrodami, jest wykorzystywana dla celów publicznych i udostępniona turystom.
Markerem oznaczona jest stanowiąca własność katedry zabytkowa ulica Vicar's Close, reklamowana jako najstarsza ulica mieszkalna w Europie.
Do innych, obok katedry, zabytków sakralnych miasta, należą położony na południowy zachód od centrum kościół św. Cuthberta, ktorego początki sięgają XIII wieku, oraz kamienny kościół św. Tomasza z początków drugiej połowy XIX wieku, położony na północny wschód od centrum.