Ravello

Słynna miejscowość turystyczna we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Salerno, na Wybrzeżu Amalfi, ok. 7 km na północ od Amalfi (➤ mapka)(➤ mapka). Według niektórych opinii Ravello jest najpiękniejszą i najbardziej interesującą miejscowością w regionie, zarówno ze względu na architekturę ze słynnymi pałacami i willami oraz cenne zabytki, jak z uwagi na położenie i widoki (miasto jest zbudowane na stromej skale na wysokości ok. 350 m n.p.m., z panoramicznym widokiem na długi odcinek wybrzeża Morza Tyrreńskiego). Miasto szczyci się długą listą wybitnych przedstawicieli świata polityki, pisarzy, artystów, których miało okazję gościć (zob. niżej).

Miasto zostało założone w V wieku jako miejsce schronienia przed barbarzyńcami atakującymi Cesarstwo Zachodniorzymskie. Najlepszy okres w dziejach Ravello - to okres od IX do XII wieku, gdy miasto było ważnym ośrodkiem przemysłu włókienniczego oraz bogatym centrum handlowym regionu Amalfi, a od 1086 roku nawet siedzibą biskupstwa. W XII wieku liczba mieszkańców osiągnęła poziom ok. 25 tys. Gdy jednak w roku 1137 miasto zostało ograbione i zniszczone podczas kolejnego ataku wojsk Pizy, rozpoczął się trwający do XVIII wieku okres upadku gospodarczego i ucieczki mieszkańców do Neapolu i okolic. Dopiero w XIX wieku Ravello, odkryte przez intelektualistów i artystów, zaczęło odzyskiwać znaczenie i wkrótce stało się miejscowością kultową - ale już nie jako ośrodek polityczny czy handlowy, lecz jako turystyczny cel elit politycznych i kulturalnych.


Za najważniejsze zabytki Ravello uważa się: katedrę (Duomo ) przy Piazza Duomo oraz dwie wille - Villa Rufolo (bardzo blisko centrum) i Villa Cimbrone (15-20 minut spaceru z Piazza Duomo), obie otoczone pięknymi ogrodami z widokiem na wybrzeże i okolicę.

Katedra (Duomo ) pochodzi z XI wieku Warto zwrócić uwagę na centralne drzwi z brązu z końca XII wieku (dzieło Barisana da Trani), ambonę z XIII wieku (dzieło Nicola di Bartolomeo z Foggii); interesujące jest też muzeum mieszczące się w krypcie. W kaplicy San Pantaleone z XVII wieku (po lewej stronie przebiterium) przechowywane są relikwie św. Pantaleona, patrona miasta.

Villa Rufolo , pochodząca z XIII wieku, zbudowana przez patrycjusza Nicala Rufolo, wzmiankowana przez Giovanniego Boccaccia w Dekameronie, w połowie XX wieku zakupiona i przebudowana przez Szkota Francisa Neville Reida, jest - wraz z otaczającymi ją ogrodami - jedną z najważniejszych i najczęściej odwiedzanych atrakcji turystycznych Ravello. Z dwóch tarasów, górnego i dolnego, z ogrodami kwiatowymi, rozciąga się piękny widok na okolicę.

W 1880 roku odwiedził Ravello Richard Wagner. Z notatki, jaką zostawił w ksiądze gości w hotelu, w którym się zatrzymał, zdaje się wynikać, że w ogrodach Rufolo znalazł inspirację do scenografii (czarodziejski ogród Klingsora) 2. aktu Parsifala.

Druga z najbardziej znanych willi Ravello, Villa Cimbrone , stoi na skalistym cyplu zwanym "Cimbronium" (Via Santa Chiara 26, 15-20 minut spaceru od Piazza Duomo), w dużym parku ze słynnym tarasem widokowym zwanym Terrazza dell'Infinito. Pierwotnie stała tam rzymska willa; jej ruiny w XI wieku zostały przekształcone przez jedną z patrycjuszowskich rodzin Ravello w okazałą rezydencję, która poźniej wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk, z czasem niszczejąc. Na początku XX wieku zakupił ją brytyjski polityk Ernest William Beckett i nadał całej posiadłości mniej więcej obecny kształt. Dziś sama willa funkcjonuje jako hotel; park można zwiedzać.

• Dla upamiętnienia wizyty w Ravello Richarda Wagnera, od 1953 roku, na dolnym tarasie Villa Rufolo corocznie w lecie odbywa się Ravello Festival - festiwal wagnerowski, pierwotnie pomyślany jako związany z muzyką Wagnera, w ostatnich latach przekształcający się w trwający prawie dwa miesiące festiwal artystyczny obejmujący koncerty, wystawy, dyskusje itp.
• Imponująca lista ("certamente incompleto") "turisti famosi" (poza Wagnerem), którzy odwiedzili Ravello w XIX i XX w., według włoskiej strony Wikipedii poświęconej miastu: Virginia Woolf, John Maynard Keynes, André Gide, Henrik Ibsen, Edvard Grieg, David Herbert Lawrence, Maurits Cornelis Escher, Paul Valéry, Leopold Stokowski, Greta Garbo, Igor Strawinsky, Graham Greene, Alcide De Gasperi, Tennesse Williams, Joan Mirò, Eduardo de Filippo, Truman Capote, John Huston, Gina Lollobrigida, Humphrey Bogart, George Sanders, Maurice Rostand, Curzio Malaparte, Luigi Einaudi, Winston Churchill, Ingrid Bergman, Roberto Rossellini, Emilio Vedova, Totò, Federico Fellini, John Kennedy, Vittorio Gassman, Romy Schneider, Corrado Alvaro, Barbra Streisand, Mia Martini, François Mitterrand, Uto Ughi, Gore Vidal, Leonard Bernstein, Giovanni Spadolini, Domenico Rea, Zubin Mehta, Peter O'Toole, Paul Newman, Noel Gallagher, Ben Stiller, Nicolas Cage, Steve Jobs.