Grindelwald

Miejscowość w Szwajcarii, licząca niecałe 4 tys. mieszkańców, położona na wysokości 1034 m n.p.m. w kantonie Berno, w regionie znanym jako Oberland Berneński, ok. 20 km na południowy wschód od Interlaken , 17 km na północny wschód od Lauterbrunnen , w pobliżu trzech wielkich szczytów alpejskich - Eigeru (3970 m), Möncha (4107 m) i Jungfrau (4158 m) u stóp Wetterornu (3701 m) . Znana od końca XVIII wieku całoroczna miejscowość turystyczna, popularna wśrod wspinaczy i miłośników turystyki pieszej; w zimie jeden z najsłynniejszych ośrodków narciarskich w Alpach Szwajcarskich. Jedną z największych atrakcji turystycznych w rejonie Grindelwaldu jest Jungfraubahn - górska kolej zębata biegnąca z przełęczy Kleine Scheidegg na przełęcz Jungfraujoch (3471 m). Dojazd do Grindelwaldu z Interlaken: przez Zweilütschinen , samochodem (ok. 20 km) lub koleją (➤ mapka)(➤ mapka).

O ile wiadomo, tereny, na których leży dzisiejszy Grindelwald, były zasiedlone już w neolicie; znaleziono też w okolicy pozostałości (np. monety) pochodzące z czasów rzymskich. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1146. Wiadomo też, że w 1180 roku zbudowano tu pierwszy kościół z kamienia, na miejscu wcześniej istniejącego drewnianego, i że w połowie XII wieku (lub wcześniej) rejon Grindelwaldu znalazł się w rękach opactwa Interlaken i pozostał własnością opactwa aż do roku 1528, gdy przeszedł w ręce protestanckiego Berna (które dokonało sekularyzacji samego opactwa i jego posiadłości).

Pierwsi turyści pojawili się w rejonie Grindelwaldu bardzo wcześnie, bo już w końcu XVIII wieku (m.in. w 1779 roku odwiedził Grindelwald Wolfgang Goethe). W 1820 roku zbudowano tu pierwszy hotel, a poczynając od połowy XIX wieku Grundelwald stał się znaną i popularną w Europie (zwłaszcza w Anglii) miejscowością turystyczną w sensie zbliżonym do dzisiejszego.

W 1811 roku miało miejsce pierwsze wejście na Jungfrau , w 1844 roku - na Wetterhorn , w 1858 roku - na Eiger (choć oczywiście nie słynną północną ścianą, która została pokonana dopiero w 1938 roku). Do końca XIX wieku zostały też zdobyte liczne inne szczyty w rejonie Grindelwaldu, m.in. Finsteraarhorn (4274 m), Schreckhorn (4078 m) i Gross Fiescherhorn (4,049 m). W końcu XIX wieku pojawili się w Grindelwaldzie pierwsi narciarze. Doprowadzono do miasta drogę i linię kolejową, w 1893 roku otwarto (początkowo tylko w sezonie letnim) górską kolej zębatą Wengernalpbahn, łącząca Grindelwald z Lauterbrunnen , a w 1912 roku - słynną kolej Jungfraubahn z przełęczy Kleine Scheidegg (2061 m) na przełęcz Jungfraujoch (3471 m).

Już przed pierwszą wojną światową istniała w Grindelwaldzie i okolicach na tyle rozbudowana infrastruktura turystyczna (ponad 30 hoteli, wytyczone szlaki turystyczne, schroniska, wyciągi narciarskie itp.), że miejscowość szybko stała się (i pozostaje do dziś) jednym z najważniejszych w całej Szwajcarii całorocznych ośrodków turystycznych.

Główna ulica Grindelwaldu - to Dorfstrasse, zaczynająca się (gdy jedzie się od strony Interlaken) za rondem oznaczonym markerem (w pobliżu dolnej stacji wyciągu na Männlichen ), a kończąca przy ewangelickim kościele i lokalnym muzeum historycznym (Heimatmuseum) (w pobliżu dolnej stacji wyciągu na First i dolnej stacji wyciągu na Pfingstegg ). Markerem oznaczony jest dworzec kolejowy, markerem - Sportzentrum (gdzie mieści m.in. się biuro informacji turystycznej), a markerem - katolicka kaplica zwana Bruderklausenkapelle. Za centrum Grindelwaldu można uważać odcinek Dorfstrasse mniej więcej od dworca do dolnej stacji wyciągu na First.


W lecie Grindelwald jest jedną z głównych baz wypadowych wspinaczy działających w Alpach Berneńskich. Miłośnicy turystyki pieszej mają do dyspozycji dziesiątki wspaniałych widokowo tras, m.in. ok. 100 km szlaków w rejonie First , dokąd (w pobliże szczytu) można się dostać złożoną z trzech odcinków koleją gondolową - stąd można iść np. na Schwarzhorn (2928 m) lub na Faulhorn (2681 m), nad jezioro Bachsee lub na przełęcz Grosse Scheidegg (1962 m), na którą można też dostać się autobusem. Doskonałym punktem startowym dla wycieczek pieszych jest też oczywiście wspomniana już przełęcz Kleine Scheidegg , na którą prowadzi trasa kolei zębatej Wengernalpbahn. Koleją górską można też z Grindelwaldu wyjechać na Pfingstegg (punkt widokowy i początek interesujących szlaków pieszych) lub na Männlichen (2343 m), skąd łatwy i stosunkowo krótki spacer prowadzący na Kleine Scheidegg uchodzi za jeden z najwspanialszych widokowo szlaków pieszych w Alpach Berneńskich. Warto też pamiętać, że z miejscowości Wilderswil można wyjechać na Schynige Platte (2071 m).

W zimie jeździ się w Grindelwaldzie na nartach albo w rejonie First (na północny wschód od miejscowości), albo w rejonie Kleine Scheidegg i Wengen (na południowy zachód od Grindelwaldu); jedne i drugie tereny oferują pełną różnorodność tras, od tras dla początkujących do zjazdów dostępnych tylko dla bardzo zaawansowanych narciarzy lub snowbardzistów. Można też korzystać z kilkudziesięciu kilometrów tras biegowych dostępnych w rejonie Grindelwaldu, lub - jeśli się jest miłośnikiem saneczkarstwa - z 12-kilometrowej trasy zjazdowej z Faulhornu (początek trasy na wysokości przekraczającej 2500 m n.p.m.).

• Warto wiedzieć, że w rejonie Grindelwaldu nakręcono wiele scen do filmów zarówno dokumentalnych (np. do filmu The Alps z 2007 roku o wspinaczce na Eiger przedsięwziętej w 2006 roku przez Johna Harlina III, syna Johna Harlina II, który zginął na północnej ścianie Eigeru w 1966 roku), jak fabularnych (np. do filmu On Her Majesty's Secret Service z 1969 roku, z serii filmów z Jamesem Bondem, czy wyreżyserowanego przez Clinta Eastwooda thrillera z 1975 roku The Eiger Sanction).