Miasto leży na północnym krańcu jednej z większych na Costa Brava zatok Morza Śródziemnego, znanej jako Golf de Roses; w Roses zaczyna się południowe wybrzeże półwyspu Cap de Creus , najbardziej na wschód wysuniętej części Półwyspu Iberyjskiego. Jest jednym z ważniejszych w regionie portów rybackich, a od lat 60. XX wieku - także popularną miejscowością turystyczną z rozbudowaną infrastrukturą noclegową i gastronomiczną, portem jachtowym i długą piaszczystą plażą; organizowane są tu też w sezonie różne imprezy kulturalne.
Różne źródła podają różne informacje co do daty założenia miasta. Wiadomo jednak w każdym razie, że zostało założone przez kolonistów greckich, potem należało do Rzymu, a po upadku Cesarstwa Rzymskiego do Wizygotów, o czym zaświadczają znalezione w Roses ślady odsyłające do każdego z tych okresów historii miasta. Średniowieczne miasto, położone mniej więcej na tym samym terenie, na którym istniały osady starożytne, rozbudowało się wokół klasztoru benedyktynów (o którym pierwsze wzmianki pochodzą z połowy X wieku) i było kontrolowane zarówno przez kolejnych opatów, jak przez władców istniejącego przez kilka stuleci hrabstwa Empúries (obejmującego w przybliżeniu tereny dzisiejszego powiatu Alt Empordà), od początku XV wieku wchodzącego w skład Królestwa Aragonii, a później Hiszpanii. W połowie XVI wieku miasto, wcześniej narażone na powtarzające się napady piratów, zostało na rozkaz Karola V otoczone murami obronnymi, później jeszcze wzmocnionymi, które jednak w następnych stuleciach, nawet we współdziałaniu z wzniesionym także w połowie XVI wieku w pobliżu miasta zamkiem znanym jako Castell de la Trinitat wielokrotnie okazały się niewystarczające. Ostatecznie stare miasto zostało prawie całkowicie zniszczone, zaś nowe powstało wokół zbudowanego w końcu XVIII wieku kościoła Santa Maria de Roses, wzniesionego poza dawnymi murami.
W XIX wieku, gdy epidemia filoksery zniszczyła prawie całkowicie winnice wokół Roses, miasto podupadło - część mieszkańców przeniosła się do Barcelony, część wyemigrowała za granicę. Odrodziło się w drugiej połowie XX wieku, dzięki turystyce, by dziś być jedną z najpopularniejszych destynacji turystycznych na Costa Brava.