Miejscowość i gmina (ok. 800 mieszkańców) w Lombardii, położone w prowincji Lecco, nad Jeziorem Como
, na jego wschodnim brzegu, 74 km na północ od Mediolanu
, 18 km na północ od Lecco
, ok. 50 km na północny wschód od Como
(➤
mapka)(➤ mapka). Dzięki swemu położeniu i wygodnym połączeniom promowym z Bellagio
, Griante
i Menaggio
Varenna może być dobrą bazą do zwiedzania całego regionu Jeziora Como (➤ mapka)(➤ mapka). Dojazd drogą SP72.
VARENNA
okolice przystani statków i promów
fot. PL
Malowniczo położona Varenna, dawniej wioska rybacka, jest dziś jedną z najpopularniejszych miejscowości turystycznych nad Jeziorem Como, z dobrze rozwiniętą infrastrukturą noclegową i gastronomiczną, dogodnie położoną mniej więcej w połowie drogi między północnym a południowym krańcem jeziora. Markerem

oznaczona jest przystań, z której wypływają na jezioro statki i promy.
W samej miejscowości za główne atrakcje uważa się: pozostałości pochodzącego z przełomu X i XI wieku zamku znanego jako Castello di Vezio

(siedziba ośrodka sokolnictwa, z wieży spektakularne widoki na okolice), Villa Monastero

(dawny klasztor założony w końcu XII wieku, obecnie muzeum, ogród botaniczny i centrum konferencyjne) oraz
XIX-wieczną Villa dei Cipressi

(XIX-wieczny budynek z pięknymi tarasowymi ogrodami i rzędami cyprysów, obecnie hotel).
Dwoma głównymi kościołami w Varennie są kościół św. Jerzego

(San Giorgio), wzniesiony w XIV wieku, przebudowany w XVII i XVIII wieku (dobry przykład XIV-wiecznej architektury lombardzkiej, z kilkoma wartościowymi dziełami sztuki z XV, XVI i XVII wieku we wnętrzu) oraz kościół św. Jana Chrziciela

(San Giovanni Battista), którego początki sięgają XI wieku, z romańską dzwonnicą.
VARENNA
widok z drogi SP72 do Fiumelatte
fot. PL
Informacje dodatkowe
- Markerem
na zamieszczonej wyżej mapce oznaczona jest położona na południe od Varenny jaskinia, w której znajduje się źródło osobliwego, mającego zaledwie 250 długości potoku zwanego Fiumelatte (od jego spienionych białych wód) lub Fiume delle due Madonne - to zaś dlatego, że każdego roku znika w październiku, by pojawić się ponownie w końcu marca następnego roku (dwie Madonny - to święto Zwiastowania Pańskiego, 25 marca, i święto Madonna del Rosario, 8 października). Potok od dawna zwracał uwagę: wspominał o nim m.in. Pliniusz Starszy, a także Leonardo da Vinci w Kodeksie Atlantyckim.