Castelmola

Mała miejscowość turystyczna (ok. 1,1 tys. mieszkańców) i gmina we Włoszech, położona nad Taorminą, na wzgórzu na wysokości 501 m n.p.m., 56,5 km na południowy zachód od Messyny , 57,5 km na północny wschód od Katanii (➤ mapka)(➤ mapka). Główną atrakcją Castelmoli jest bliskość Taorminy , uważanej za jedną z najważniejszych atrakcji Sycylii i całych Włoch, oraz malownicze położenie miasta, z którego wielu punktów rozciągają się wspaniałe rozległe widoki na długi odcinek wybrzeża Morza Jońskiego i niedaleką Etnę (➤ mapka)(➤ mapka).Dojazd z Taorminy drogą SP10.

Historia Castelmoli jest ściśle związana z dziejami Taorminy, dla której, jak się przypuszcza, w ich pierwszym, greckim okresie, mogła stanowić górny akropol (choć są ślady świadczące o tym, że wzgórze, na którym leży, było zamiewszkałe już w czasach przed-greckich).



Samochodem (drogą SP10) można dojechać aż do Piazza Sant'Antonio , głównego placu Castelmoli zbudowanego w obecnym kształcie w 1954 roku. Główną atrakcją placu jest platforma widokowa, z której rozciągają się niezwykłe widoki na Taorminę, długi odcinek sycylijskiego wybrzeża Morza Jońskiego i na wybrzeże Kalabrii, a także na oddalony o ok. 40 km masyw Etny. Po prawej stronie drogi, tuż przed placem Sant'Antonio, warto zwrócić uwagę na pozostałości łuku, stanowiącego niegdyś wejście do miasta (stojącego kiedyś w innym miejscu, lecz przesuniętego przy przebudowie drogi) oraz na kawiarnię w południowo-wschodnim narożniku placu, niegdyś założoną przez zakonników tawernę San Giorgio, poźniej przekształconą przez Vincenza Blandano w legendarny lokal serwujący m.in. wynalezione przez niego specjalne Vino alla Mandorla (zwane też Blandanino), deserowe wzmacniane wino o smaku migdałów, produkowane podobno według receptur, których historia sięga Starożytności.

Markerem oznaczone są ruiny zamku, zbudowanego prawdopodobnie w czasach Normanów w miejscu, gdzie, jak się sądzi, mógł znajdować się pierwotnie górny akropol Taorminy. Później, w XIV wieku, zamek został rozbudowany i przez stulecia pełnił rolę jednego z ważnych ogniw łańcucha fortyfikacji otaczających od zachodu rejon Gór Pelorytańskich. Kościół oznaczony markerem stoi w miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się katedra św. Mikołaja (San Nicola di Bari).Został zbudowany w latach 1934-1935, ale warto w nim zwrócić uwagę na liczne elementy pochodzące z wcześniejszej świątyni i na kilka interesujących dzieł sztuki.