Lucerna / Luzern

Lucerna (nazwa niemiecka: Luzern, nazwa francuska: Lucerne) - to liczące ok. 82 tys. mieszkańców miasto w centralnej Szwajcarii, położone ok. 85 km na północny wschód od Berna , 52 km na południowy zachód od Zurychu (➤ mapka)(➤ mapka). Stolica kantonu Lucerna. Ośrodek gospdarczy i kulturalny, węzeł komunikacyjny. Jeden z najpopularniejszych w Szwajcarii ośrodków turystycznych, słynący z położenia, dobrze zachowanego Starego Miasta z kilkoma ważnymi zabytkami, kilku godnych uwagi muzeów, a także z organizowanego corocznie karnawału - Fasnacht.

Miasto leży na wysokości na wysokości 435 m n.p.m., nad Jeziorem Czterech Kantonów , w miejscu, gdzie z jeziora wypływa rzeka Reuss , i jest jedną z najlepszych baz wypadowych do zwiedzania okolic jeziora (zwłaszcza jego zachodnich i północnych brzegów), z licznymi miejscowościami wypoczynkowymi, bogatą ofertą floty statków wycieczkowych (w tym zabytkowych parowców), możliwością uprawiania wszelkiego rodzaju sportów wodnych, a także turystyki pieszej i rowerowej. Lucerna może być w szczególności dobrą bazą do dwu klasycznych wycieczek: na znany z rozległej panoramy szczyt Pilatus (2137 m), na który można wjechać z Alpnachstad oddaną do użytku w 1889 roku koleją zębatą o największym na świecie nachyleniu torów, oraz na również słynącą z widoku górę Rigi (1797 m), na którą także można wjechać kolejką.

Historia Lucerny sięga połowy VIII wieku, gdy wokół założonego w tym czasie klasztoru benedyktyńskiego (później zakupionego przez opactwo Murbach w Alzacji) zaczęła się rozwijać osada, początkowo zależna od klasztoru, od 1178 roku niezależna i zyskująca na znaczeniu dzieki położeniu na szlaku handlowym prowadzącym z Europy Środkowej do Włoch przez wybudowaną w pierwszej połowie XIII wieku drogę przez przełęcz św. Gotarda. W 1332 roku Lucerna przystąpiła, jako czwarty członek, do (pierwszej) Konfederacji Szwajcarskiej (założonej w 1291 roku przez kantony Uri, Schwyz i Unterwalden); w czasie reformacji pozostała przy katolicyzmie. Dziś Lucerna jest stolicą kantonu o tej samej nazwie, ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym, ważnym węzłem komunikacyjnym, a także jednym z najpopularniejszych ośrodków turystycznych w Szwajcarii.


Lucerna leży na obu brzegach zatoki (zwanej Luzernsee) stanowiącej północno-zachodni kraniec Jeziora Czterech Kantonów i obu brzegach wypływającej w tym miejscu z jeziora rzeki Reuss.

Markerem oznaczony jest główny dworzec kolejowy Lucerny, a markerem - most Seebrücke, którym biegnie jedna z dwu głównych arterii komunikacyjnych przechodzących przez Lucernę, droga 2 (łącząca Augst w rejonie Bazylei z Chiasso w kantonie Ticino, na granicy z Włochami). W pobliżu dworca i wspomnianego mostu znajduje się najważniejszy zabytek i symbol Lucerny - Kapellbrücke - drewniany, przykryty dwuspadowym dachem most pochodzący z początku XIV wieku. W 1993 roku most został poważnie zniszczony przez pożar: spaliły się wówczas m.in. zdobiące most oryginalne XVII-wieczne malowidła Heinricha Wagmanna, dziś, po odbudowie, zastąpione reprodukcjami fotograficznymi. Markerem oznaczona jest oktogonalna i nieco pochylona, wysoka na 35 m wieża zwana Wasserturm, wcześniejsza niż Kapellbrücke, pierwotnie stanowiąca część fortyfikacji miejskich, później pełniąca różne funkcje (m.in. więzienia, skarbca, archiwum, itp.).

Do najważniejszych placów Starego Miasta w Lucernie, położonego na prawym, północnym brzegu rzeki Reuss, należą: (1) Kornmarkt , przy którym stoi ratusz (Rathaus) zbudowany na początku XVII wieku według projektu Antona Isenmanna w stylu włoskiego renesansu, (2) place Weinmarkt i Hirscheplatz , otoczone pięknymi kamienicami z malowanymi fasadami, oraz (3) plac znany jako Kapellplatz , przy którym stoi niewielki, najstarszy w Lucernie kościół St. Peterskapelle .

Na południowym brzegu rzeki Reuss stoją dwa inne zabytkowe kościoły: gotycki kościół franciszkanów (Franziskanerkirche) z XIII wieku, z barokowym XVII-wiecznym wyposażeniem wnętrza, oraz kościół jezuitów (Jesuitenkirche), zbudowany w latach 1666-1673 (z wieżami ukończonymi w XIX wieku). Markerem oznaczony jest zaprojektowany przez Jeana Nouvela, otwarty w 1998 roku budynek mieszczący, zgodnie z nazwą, kilka sal kongresowych, koncertowych i widowiskowych, a także Muzeum Sztuk Pięknych (Kunstmuseum Luzern). W oznaczonym markerem budynku stojącym na zachód od dworca kolejowego można obejrzeć zgromadzoną przez handlarza dziełami sztuki i kolekcjonera Siegfrieda Rosengarta (1894-1985) oraz jego córkę Angelę kolekcję (Sammlung Rosengart) sztuki nowoczesnej z dziełami m.in. takich artystów, jak Paul Klee, Pablo Picasso, Paul Cézanne, Marc Chagall, Joan Miró czy Camille Pissarro.

Markerem oznaczony jest drugi, obok Kapellbrücke, drewiany most w Lucernie, zwany Spreuerbrücke, nieco późniejszy niż Kapellbrücke, znany z przedstawiających taniec śmierci malowideł z pierwszej połowy XVII wieku autorstwa Kaspara Meglingera. W pobliżu południowego krańca tego mostu znajdują się dwa muzea - Muzeum Przyrodnicze (Naturmuseum) i Muzeum Historyczne (Historisches Museum), mieszczące się w renesansowym budynku z końca XVI wieku.

Markerem oznaczony jest Museggmauer - dobrze zachowany fragment średniowiecznych fortyfikacji miejskich, długi na 850 m, z dziewięcioma wieżami (z których cztery są dostępne dla zwiedzających), pochodzący z drugiej połowy XIV wieku.


Drugi - obok Starego Miasta i jego najbliższych okolic - ważny z turystycznego punktu widzenia rejon Lucerny leży na północnym brzegu Jeziora Czterech Kantonów, na wschód od drugiej głównej arterii komunikacyjnej przebiegającej przez Lucernę, jaką tworzą ulice Zurichstrasse i Löwenstrasse .

Głównym zabytkiem sakralnym w tym rejonie jest katolicki kościół św. Leodegara (Katholische Hofkirche St. Leodegar), zbudowany w latach 1633-1639 wieku (w miejscu wcześniejszej świątyni, zniszczonej przez pożar w 1633 roku), uważany za jeden z najwybitniejszych przykładów architektury późnego Renesansu w Szwajcarii. Warto zwrócić uwagę na frontowe, wysokie na 69 m wieże kościoła oraz na wyposażenie wnętrza (w tym zwłaszcza ołtarze, także stalle, ambonę, chrzcielnicę i prospekt organowy); dostępny dla zwiedzających jest też (jeden z najstarszych i najważniejszych w Szwajcarii) skarbiec (wycieczki z przewodnikiem).


Markerem oznaczony jest Gletschergarten, odsłonięte w latach 70. XIX wieku, dziś przykryte namiotem stanowisko geologiczne z "młynami lodowcowymi" i inymi pozostałościami polodowcowymi. W znajdującym się obok pawilonie mieści się muzeum, w którym można zobaczyć można m.in. wykonany w latach 1762-1786 przez Franza Ludwiga Pfyffera duży (6,6 x 2,9 m) reflief przedstawiający ówczesną środkową Szwajcarię (w tym okolice Jeziora Czterech Kantonów i Lucernę); dla części turystów atrakcją może być labirynt lustrzany "Alhabmbra" przygotowany w 1896 roku na Szwajcarską Wystawę Krajową w Genewie. W otaczającym Gletschergarten parku jest też zbudowana w 1873 roku wysoka na 11 m drewniana wieża z platformą widokową na wysokośąci 9 m (wejście po schodach), Alpineum oraz Löwendenkmal - rzeźba przedstawiająca umierającego lwa (zaprojektowana przez Bertela Thorvaldsena), upamiętniająca gwardzistów szwajcarskich zabitych podczas Rewolucji Francuskiej, 10 sierpnia 1792 roku, gdy dochowując złożonej przysięgi bronili króla Francji Ludwika XVI. Markerem oznaczony jest okrągły budynek, w którym mieści się wykonane w 1881 roku przez Edouarda Castresa malowidło rotundowe Edouarda Castresa o wymiarach 112 x 10 m przedstawiające sceny z czasów wojny francusko-niemieckiej w latach 1870-1871; malowidło jest jednym z niewielu dzieł tego typu zachowanych do naszych czasów.

Markerami i oznaczone są na mapce zamieszczonej poniżej dwa muzea położone dalej od centrum Lucerny: Szwajcarskie Muzeum Transportu (Verkehrshaus der Schweiz), muzeum poświęcone zagadnieniom transportu i telekomunikacji, największe tego rodzaju w Europie, uważane za jedną z ważniejszych atrakcji turystycznych Lucerny, oraz Muzeum Wagnera (Richard Wagner Museum), mieszczące się w domu stojącym w dzielnicy Tribschen, na cyplu wychodzącym na Jezioro Czterech Kantonów, w którym Wagner mieszkał w latach 1866-1872.