Historia miejscowości jest ściśle związana z historią opactwa cystersów, Saint Marie d'Aulps, wokół którego się rozwinęło i od którego zależało aż do likwidacji klasztoru w 1793 roku (zob. niżej).
Dzisiaj Saint-Jean-d'Aulps jest znane jako jedna z miejscowości należących do wspomnianego regionu Portes du Soleil, oferującego jako region narciarski łącznie - w Szwajcarii i we Francji - około 650 km tras narciarskich i prawie 200 wyciągów różnego typu (część tych wyciągów działa również w lecie, dzięki czemu cały region jest dostępny dla osób spędzających urlop w którejkolwiek miejscowości, w Szwajcarii lub we Francji, przez cały rok).
Miejscowość jest całoroczną miejscowością wypoczynkową: może być dobrą bazą wypadową dla spacerów, wycieczek pieszych i rowerowych, wspinaczki, paralotniarstwa itp. Dla wielu turystów atrakcją może być pięknie położone jezioro Lac de Montriond , z kąpieliskiem, położone kilka kilometrów na wschód od Montriond .
W zimie główną atrakcją są narty. Tereny narciarskie w Saint-Jean-d'Aulps, usytuowane na zboczach Roc d'Enfer (zwane Espace Roc d'Enfer lub La Grande Terche), są położone na wysokości 900-1800 m i oferują 30 tras o łącznej długości 50 km, w większości łatwych lub niezbyt trudnych. Nie są bezpośrednio połączone wyciągami z innymi rejonami Portes du Soleil, jednak działająca w zimie komunikacja wahadłowa między Saint-Jean-d'Aulps i Morzine , Les Gets i Avoriaz znacznie rozszerza możliwości.
Abbaye Sainte Marie d'Aulps
- Historia wspomnianego wyżej opactwa w Saint-Jean-d'Aulps sięga końca XI wieku, gdy mnisi z opactwa w Molesme w Burgundii założyli tu klasztor, który w 1136 przyjął regułę cystersów. Jednym z założycieli klasztoru był św. Guérin, późniejszy biskup Sionu. Po jego śmierci zaczęły się pielgrzymki do jego relikwii (dziś przechowywanych w neogotyckim kościele parafialnym z lat 1883-1885), a samo opactwo przez kilka stuleci, aż do czasów Rewoucji Francuskiej, było najważniejszym, potężnym i wpływowym opactwem cysterskim w Sabaudii. Gdy w 1792 roku Sabaudię zajęli Francuzi, mnisi zostali wypędzeni, a rok później klasztor został zlikwidowany. Przez pewien czas zabudowania stały opuszczone, ale nienaruszone; w 1823 roku, zaczęto je rozbierać w celu pozyskania budulca dla rozbudowy kościoła parafialnego. Na początku XX wieku pozostałości opactwa uznano za zabytek i przystąpiono do częściowej restauracji. Dziś można tu zobaczyć pozostałości kościoła (częściowo zachowała się np. fasada z XIII wieku) i innych zabudowań, a także np. ogród z ziołami leczniczymi, itp. W części odrestaurowanych zabudowań gospodarczych otwarta jest stała wystawa "Domaine de Découverte de la Vallée d’Aulps", poświęcona historii opactwa i jego roli w dziejach Sabaudii.