Scuol

Miejscowość i gmina w Szwajcarii, położona w dystrykcie Dolna Engadyna / Val Müstair (Engiadina Bassa / Val Müstair), jednym z jedenastu dystryktów kantonu Gryzonia. Siedziba gminy, Scuol, jest główną miejscowością i najważniejszym ośrodkiem turystycznym Dolnej Engadyny.

Miejscowość Scuol leży na orograficznie lewym brzegu rzeki Inn , na wysokości 1290 m n.p.m.. Liczy ok. 2,2 tys. mieszkańców, z których połowa mówi językiem retoromańskim, ok 40% - językiem niemieckim, a ok. 4% - językiem włoskim. Gmina Scuol, utworzona w jej obecnym kształcie 1 stycznia 2015 roku, licząca ok. 4700 mieszkańców, zajmuje teren o powierzchni 438,63 km² i jest jedną z największych pod względem powierzchni gmin w Szwajcarii. Oprócz siedziby gminy, Scuol, obejmuje miejscowości Sent , Tarasp , Ftan , Ardez i Guarda , wcześniej będące samodzielnymi gminami.


Od północnej strony doliny Innu w Dolnej Engadynie rozciąga się należące do Alp Retyckich pasmo Silvretta, z najwyższym szczytem Piz Linard (3410 m); oznaczony markerem szczyt Piz Buin (3312 m), leżący na granicy szwajcarsko-austriackiej, jest najwyższym punktem gminy Scuol, a zarazem najwyższym szczytem austriackiego kraju związkowego Vorarlberg. Po przeciwnej, południowej stronie doliny Innu rozciąga się (także należące do Alp Retyckich) pasmo górskie Sesvennagruppe (Alpi della Val Müstair, Münstertaler Alpen), z najwyższym szczytem Piz Sesvenna (3204 m).

Miejscowość Scuol jest uzdrowiskiem, ze znanymi od dawna (wzmiankowanymi po raz pierwszy w 1369 roku, ale znanymi zapewne wcześniej) źródłami wód mineralnych. Szybki rozwój Scuol jako całorocznego ośrodka turystycznego zacząl się jednak dopiero w XX wieku, po tym, jak w 1913 roku doprowadzono tu linię kolejową, łączącą Dolną Engadynę z resztą Szwacarii. W drugiej połowie lat 50. XX wieku uruchomiony został na południowych zboczach masywu Piz Champatsch ośrodek narciarski Scuol Motta Naluns, położony na wysokości 1250-2785 m, z ok. 70 km tras zjazdowych o różnym stopniu trudności i kilkunastoma wyciągami, będący najważniejszą atrakcją turystyczną Dolnej Engadyny w sezonie zimowym. W 1993 roku otwarty został nowoczesny kompleks różnego rodzaju ośrodków odnowy biologicznej (baseny, termy, ośrodki różnego rodzaju terapii, pijalnia wód mineralnych, itp.), znany jako Bogn Engiadina Scuol (nazwa w języku retoromańskim w używanym w regionie dialekcie Vallader), a w roku 1999 - tunel kolejowy Vereina, ułatwiający połączenie Dolnej Engadyny z Churem, stolicą Gryzonii.

Do najważniejszych zabytków Scuol zalicza się m.in. późnogotycki ewangelicki kościół św. Jerzego (Baselgia San Geer), położony malowniczo nad Innem, zbudowany w 1516 roku (markerem oznaczone jest położone w pobliżu kościoła muzeum regionalne Dolnej Engadyny), a także liczne zbytkowe domy z charakterystycznymi dla Engadyny fasadami dekorowanymi techniką sgrafitto.

Markerem oznaczony jest dworzec kolejowy Scuol-Tarasp, najbardziej na wschód wysunięty dworzec w Szwajcarii, będący stacją końcową jednej z linii kolejowych należących do sieci Kolei Retyckich (Rhätische Bahn) - zabytkowej, uruchomionej w latach 80. XIX wieku sieci wąskotorowych połączeń kolejowych (łącznie 384 km tras), uważanych za jedną z ważniejszych atrakcji turystycznych Engadyny. Marker oznacza główną ulicę Scuol, Stradun, zaś markery i , odpowiednio, dolną i górną stację kolejki linowej łączącej Scuol z ośrodkiem Motta Naluns.



Poza narciarstwem alpejskim można w okolicach Scuol uprawiać w zimie narciarstwo biegowe, korzystając z doskonale przygotowanych tras, zaś w lecie - turystykę pieszą i rowerową (Scuol jest zresztą punktem startu i mety rozgrywanego corocznie wyścigu kolarskiego, znanego jako Nationalpark-Bike-Marathon).