Do końca 2014 roku Ftan (nazwa niemiecka i do 1943 roku nazwa oficjalna: Fetan), składająca się z dwóch części, Ftan Grond i Ftan Pitschen, było siedzibą niezależnej gminy; od 1 stycznia 2015 roku jest jedną z miejscowości gminy Scuol , do której należą też Sent, Tarasp, Ardez i Guarda, dawniej także będące niezależnymi gminami.
W pobliżu Ftan przebiega droga 27, biegnąca dnem doliny Innu od granicy z Austrią , przez Zernez (gdzie odgałęzia się prowadząca na południowy wschód, przez Parc Naziunal Svizzer , założony w 1914 roku park narodowy o powierzchni 172,3 km2, droga 28) w kierunku Sankt-Moritz i Silvaplany , gdzie łączy się z drogą 3, biegnącą dalej w stronę przełęczy Malojapass, doliny Val Bregaglia i granicy z Włochami.
Większość mieszkańców Ftan (prawie 60%) uważa jezyk retoromański za swój język ojczysty; prawie 40& mówi po niemiecku, niewiele ponad 1% po włosku. Od drugiej połowy XX wieku Ftan funkcjonuje jako miejscowość turystyczna, przede wszystkim w sezonie zimowym (najbliższe większe tereny narciarskie, położone na wysokości 1250-2800 m, są w Scuol; w pobliżu Ftan można też uprawiać narciarstwo biegowe). Za najważniejszy zabytek w miejscowości uważa się miejscowy kościoł ewangelicki pochodzący z pierwszej połowy XVII wieku, stojący w miejscu wcześniejszego kościoła z końca XV wieku. Prze Ftan przebiega jedna z linii kolejowych należąca do sieci Kolei Retyckich (Rhätische Bahn) - zabytkowej, uruchomionej w latach 80. XIX wieku sieci wąskotorowych połączeń kolejowych (łącznie 384 km tras), uważanych za jedną z ważniejszych atrakcji turystycznych Engadyny.
FTAN
widok z okolic Ftan na zamek Tarasp (Schloss Tarasp) i szczyty po północnej stronie doliny Innufot. PL