Miasto (franc. Sion, niem. Sitten) i gmina w południowo-zachodniej Szwajcarii, położone w dolinie Rodanu, na wysokości 512 m n.p.m., 155 km od Berna , 276 km od Zurychu i 160 km od Genewy (➤ mapka)(➤ mapka). Ok. 33 tys. mieszkańców. Stolica kantonu Valais / Wallis i dystryktu Sion. Od VI wieku siedziba biskupstwa. Ważny węzeł komunikacyjny, dobra baza wypadowa do zwiedzania regionu.
SION
Rue du Grand-Pont
fot. AL
Wiadomo, że tereny, na których leży dzisiejszy Sion, były zamieszkałe już w neolicie. W czasach przedrzymskich były zajęte przez galijskie plemię Sedunów, którzy w miejscu dzisiejszego Sionu zbudowali
oppidum (o których wspomina Juliusz Cezar w
De bello Gallico), znane pod łacińską nazwą Sedunum. W końcu I wieku p.n.e. zdobyli je Rzymianie i założyli nową osadę, z centrum położonym mniej więcej w tym miejscu, w którym dzisiaj stoi kościół Saint-Théodule. W pierwszych wiekach naszej ery większe znaczenie w regionie miało miasto zwane wówczas Octodurum (dzisiejsze
Martigny), kontrolujące strategicznie ważną drogę na przełęcz alpejską znaną dziś jako
Wielka Przełęcz św. Bernarda - zwłaszcza gdy stało się, już w IV wieku, siedzibą biskupstwa. W VI wieku jednak stolica diecezji została przeniesiona właśnie do Sionu; wtedy też powstała tu, o ile wiadomo, pierwsza katedra (z której nic się do naszych czasów nie zachowało).
W 999 roku biskupi Sionu - z nadania ówczesnego króla Burgundii (do której w tym czasie region Sionu należał), Rudolfa III - stali się właścicielami tych ziem i hrabiami Valais; w XI wieku hrabstwo (ze stolicą w Sionie) weszło w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego; pod koniec XII wieku biskupi Sionu, będący dotychczas hrabiami Valais, uzyskali tytuł książęcy. Na dalsze losy regionu, aż do przełomu XVIII i XIX wieku, największy wpływ miały dwa czynniki: powtarzające się konflikty z sąsiadującą Sabaudią, oraz skutki reformacji i poźniejszej zwycięskiej tu kontrreformacji. Sam Sion, pozostając w rękach książąt-biskupów, w pewnych okresach uzyskiwał większą autonomię, w innych ją tracił, stopniowo jednak stając się coraz ważniejszym ośrodkiem politycznym, handlowym i kulturalnym.
W 1798 roku w regionie Valais pojawiły się wojska francuskie: Sion stał się częścią marionetkowego państwa utworzonego przez Napoleona, początkowo formalnie niepodległego, później, w 1810 roku, włączonego na kilka lat do Francji. W 1815 roku cały region Valais stał się kantonem Konfederacji Szwajcarskiej.
Za najważniejsze zabytki Sionu uchodzą: pozostałości twierdzy znanej jako Château de Tourbillon
(na wzgórzu o tej samej nazwie) oraz kościół obronny zwany zamkiem Valère (Château de Valère
).
Château de Tourbillon
SION
pozostałości Château de Tourbillon
fot. AL
Château de Tourbillon - to średniowieczna, zbudowana w końcu XIII wieku z inicjatywy ówczesnego biskupa Sionu twierdza otoczona murem z krenelażem, z czworobocznymi wieżami, mająca pełnić funkcję ufortyfikowanego zamku (czy pałacu) biskupiego. Z czasem obronne znaczenie zamku malało, a po wielkim pożarze w 1788 roku część pałacowa uległa prawie całkowitemu zniszczeniu. Dziś mozna mówić raczej o ruinach czy pozostałościach twierdzy (widocznych na zdjęciu powyżej); warto jednak wspiąć się na wzgórze choćby po to, by podziwiać rozciągający się z niego widok.
SION
Château de Valère
(w głębi na wzgórzu)
fot. AL
Château de Valère
Wspomniany wyżej zamek Valère (Château de Valère), zwany też bazyliką Valère, był niegdyś, aż do czasów Rewolucji Francuskiej, rezydencją kanoników kapituły katedralnej. Dziś w zamku mieści się muzeum historyczne (Musée cantonal d'histoire).
Obronny kościoł Notre-Dame de Valère, zbudowana w XII i XIII wieku romańsko-gotycka bazylika z wysoką wieżą, słynie z bardzo starych, pochodzących z 1430 roku, używanych do dziś organów, uważanych za najstarsze sprawne organy na świecie (odbywa się to coroczny festiwal muzyczny, le Festival de l'orgue ancien); warto też we wnętrzu świątyni zwrócić uwagę na romańskie kapitele kolumn oraz na obrazy w prezbiterium.
SION
Rue des Châteaux
fot. AL
Z placyku
na siodle między wzgórzami Tourbillon i Valère prowadzi w dół, do centrum Sionu, wąska malownicza uliczka zwana Rue des Châteaux
; idąc nią mija się Musée cantonal d'Archéologie
(pod numerem 12, po lewej stronie, gdy się schodzi), z bogatą kolekcją eksponatów archeologicznych znalezionych w okolicach Sionu, w tym wiele wykopalisk z okresu neolitu.
Nieco dalej, po prawej stronie, przy Place de la Majorie, znajduje się jeszcze jeden średniowieczny zamek - rezydencja biskupia znana jako Château de la Majorie
, używana od 1373 roku (gdy kupił ją ówczesny biskup Sionu, Guichard Tavelli) do 1788 roku (gdy została zniszczona w pożarze). Od 1947 roku mieści się tu kantonalne muzeum sztuki (Musée cantonal des Beaux-Arts), ze zbiorami od XVII wieku do naszych czasów.
Markerem
zaznaczona jest jedna z głównych ulic Sionu - Rue du Grand-Pont, z domami budowanymi od XVII do XX wieku, licznymi sklepami, kawiarniami, itp.
SION
Rue du Grand-Pont, ratusz
fot. AL
U zbiegu Rue du Grand-Pont i Rue des Châteaux stoi widoczny na zdjęciu obok wczesnobarokowy, zbudowany w latach 1657-1665 ratusz
, z frontową wieżą z zegarem astronomicznym, kryta kopułowym hełmem z latarnią. Warto wiedzieć, że w ściany hallu ratusza wmurowane są tablice inskrypcyjne z czasów rzymskich, w tym pochodzący z IV wieku, najstarszy zachowany w Szwajcarii zabytek chrześcijaństwa.
Niedaleko, przy Rue de Conthey 7, stoi uważany za jeden z ważniejszych zabytków Sionu budynek znany jako Maison Supersaxo
, późnogotycki dom patrycjuszowski, zbudowany w pierwszej połowie XVI dla Georga Supersaxo, z wartymi obejrzenia wnętrzami.
Nieco dalej, na zachód od ratusza, wznoszą się dwa kościoły. Markerem
oznaczona jest katedra (Cathédrale Notre-Dame, zwana też Cathédrale Notre-Dame du Glarier), późnogotycka, ale z zachowanymi elementami romańskimi z XII wieku (wieża frontowa); we wnętrzu warto zwrócić uwagę na nagrobki biskupów Sionu. Naprzeciwko stoi pochodzący z XIX wieku pałac biskupi
.
Marker
oznacza kościoł Saint-Théodule, poświęcony św. Teodorowi z Grammont (Saint Théodore, Saint Théodule), zmarłemu w 391 roku pierwszemu znanemu biskupowi Octodurum (Martigny), który m.in. zbudował kaplicę w miejscu pochówku św. Maurycego (na terenie dzisiejszego miasta Saint-Maurice, położonego ok. 15 km na północny zachód od Martigny). Później, w 515 roku, założone zostało w tym miejscu opactwo św. Maurycego (Abbaye de Saint-Maurice d'Agaune), uważane za najstarsze w Europie na połnoc od Alp.
Informacje dodatkowe
- Warto wiedzieć, że Sion trzykrotnie ubiegał się o możliwość zorganizowania Zimowych Igrzysk Olimpijskich, za każdym razem bezskutecznie - w 1976 roku zawody odbyły się w Innsbrucku, w 2002 roku w Salt Lake City, a w 2006 roku w Turynie.