Poniżej zamieszczamy krótkie opisy masywów górskich, szczytów i wysokich przełeczy Wysokich Taurów, najwyższego pasma górskiego położonego w Austrii (w krajach związkowych Salzburg, Tyrol i Karyntia), stanowiącego część Alp Centralnych, jednej z trzech części Alp Wschodnich. Najwyższy szczytem Wysokich Taurów jest Grossglockner (3798 m). Jeśli w witrynie a41.pl istnieje odpowiednia osobna strona poświęcona danemu szczytowi lub przełęczy, dodajemy stosowny odsyłacz.
Grossglockner (3798 m)
Grossglockner (3798 m) - to najwyższy szczyt Austrii, położony na granicy Tyrolu i Karyntii, w Alpach Wschodnich, w podgrupie górskiej Wysokich Taurów znanej jako Glocknergruppe (➤ mapka)(➤ mapka).
Grossglockner (zwany także krótko: Glockner) jest drugim pod względem wybitności szczytem w Alpach. Zdobycie szczytu 28 lipca 1800 roku przez uczestników drugiej wyprawy (pierwsza, w 1799 roku, zakończyła się niepowodzeniem) zorganizowanej przez ówczesnego księcia-biskupa Karyntii, Franza II Xavera von Salm-Reifferscheidt-Krautheim, było jednym z ważniejszych wydarzeń w historii alpinizmu.
Północno-wschodnie zbocza Grossglocknera pokrywa najdłuższy lodowiec w Austrii i w Alpach Wschodnich (a także dziewiąty pod względem długości w całych Alpach), Pasterze. Góra ma dwa wierzchołki: Grossglockner (3798 m) oraz Kleinglockner (3770 m), rozdzielone wąską przęłęczą zwaną Glocknerscharte (3766 m). Ze szczytu rozciąga się niezwykle rozległy widok. Miejscowościami położonymi najbliżej Grossglocknera są Kals am Grossglockner w Tyrolu (ok. 8 km w linii prostej na południowy zachód) oraz Heiligenblut w Karyntii (ok. 12 km na południowy wschód). Bliżej, nieco ponad 4 km na wschód od szczytu znajduje się słynące z widoku na Grossglocknera miejsce zwane Franz-Josefs-Höhe (2369 m), do którego można dojechać drogą stanowiącą odgałęzienie alpejskiej trasy samochodowej znanej jako Grossglockner Hochalpenstrasse łączącej Fusch an der Glocknerstrasse z Heiligenblut.
Grossglockner jest jednym z najpopularniejszych w Wysokich Taurach rejonów wspinaczkowych, natomiast dla turystów droga na szczyt jest zbyt trudna i niebezpieczna.
Grossglockner (zwany także krótko: Glockner) jest drugim pod względem wybitności szczytem w Alpach. Zdobycie szczytu 28 lipca 1800 roku przez uczestników drugiej wyprawy (pierwsza, w 1799 roku, zakończyła się niepowodzeniem) zorganizowanej przez ówczesnego księcia-biskupa Karyntii, Franza II Xavera von Salm-Reifferscheidt-Krautheim, było jednym z ważniejszych wydarzeń w historii alpinizmu.
Północno-wschodnie zbocza Grossglocknera pokrywa najdłuższy lodowiec w Austrii i w Alpach Wschodnich (a także dziewiąty pod względem długości w całych Alpach), Pasterze. Góra ma dwa wierzchołki: Grossglockner (3798 m) oraz Kleinglockner (3770 m), rozdzielone wąską przęłęczą zwaną Glocknerscharte (3766 m). Ze szczytu rozciąga się niezwykle rozległy widok. Miejscowościami położonymi najbliżej Grossglocknera są Kals am Grossglockner w Tyrolu (ok. 8 km w linii prostej na południowy zachód) oraz Heiligenblut w Karyntii (ok. 12 km na południowy wschód). Bliżej, nieco ponad 4 km na wschód od szczytu znajduje się słynące z widoku na Grossglocknera miejsce zwane Franz-Josefs-Höhe (2369 m), do którego można dojechać drogą stanowiącą odgałęzienie alpejskiej trasy samochodowej znanej jako Grossglockner Hochalpenstrasse łączącej Fusch an der Glocknerstrasse z Heiligenblut.
Grossglockner jest jednym z najpopularniejszych w Wysokich Taurach rejonów wspinaczkowych, natomiast dla turystów droga na szczyt jest zbyt trudna i niebezpieczna.
więcej informacji w przygotowaniu
Glocknerwand (3722 m)
Glocknerwand - to wznoszący się na wysokość 3722 m (podawana jest też wysokość 3721 m) wielowierzchołkowy szczyt w grupie Glockner w Alpach Środkowych w środkowej części Wysokich Taurów, położony o niecały 1 km na północny zachód od szczytu Grossglocknera, najwyższego szczytu grupy i najwyższego szczytu Austrii, na granicy między krajami związkowymi Karyntia i Tyrol (➤ mapka)(➤ mapka).
Od Grosslocknera masyw Glocknerwand oddzielony jest przełęczą Untere Glocknerscharte (3596 m). Na ogół wyróżnia się siedem wierzchołków masywu, mających nazwy pochodzące od nazwisk pierwszych zdobywców. Najwyższym z nich jest Pöschlturm (3722 m), biorący nazwę od nazwiska wiedeńskiego alpinisty Josefa Pöschla, który 3 września 1872 roku wszedł na szczyt w towarzystwie przewodników Josefa Kerera i Petera Grodera. Na zamieszczonym zdjęciu zaznaczony jest Hofmannspitze, trzeci pod względem wysokości wierzchołek masywu, zdobyty 25 września 1869 roku przez niemieckiego alpinistę Karla Hofmann, któremu towarzyszyli przewodnicy Michael Groder i Josef Kerer (była to pierwsza w ogóle próba wejścia na szczyt). Wierzchołki masywu są uważane za najtrudniejsze do zdobycia w całej grupoie Glockner. W masywie Glocknerwand nie ma w ogóle żadnych dróg dostęonych dla turystów.
Od Grosslocknera masyw Glocknerwand oddzielony jest przełęczą Untere Glocknerscharte (3596 m). Na ogół wyróżnia się siedem wierzchołków masywu, mających nazwy pochodzące od nazwisk pierwszych zdobywców. Najwyższym z nich jest Pöschlturm (3722 m), biorący nazwę od nazwiska wiedeńskiego alpinisty Josefa Pöschla, który 3 września 1872 roku wszedł na szczyt w towarzystwie przewodników Josefa Kerera i Petera Grodera. Na zamieszczonym zdjęciu zaznaczony jest Hofmannspitze, trzeci pod względem wysokości wierzchołek masywu, zdobyty 25 września 1869 roku przez niemieckiego alpinistę Karla Hofmann, któremu towarzyszyli przewodnicy Michael Groder i Josef Kerer (była to pierwsza w ogóle próba wejścia na szczyt). Wierzchołki masywu są uważane za najtrudniejsze do zdobycia w całej grupoie Glockner. W masywie Glocknerwand nie ma w ogóle żadnych dróg dostęonych dla turystów.
Grossvenediger (3657 m)
Grossvenediger (3657 m) - to główny szczyt należącej do Wysokich Taurów (Hohe Tauern) grupy Venediger, czwarta najwyższa góra Austrii (po Grossglocknerze, Wildspitze i Weisskugel), położona w głównej grani Alp, na granicy krajów związkowych Salzburg i Tyrol.
Szczyt jest ze wszystkich stron pokryty lodowcami. Pierwsze wejście: 3 września 1841 roku (m.in. Anton von Ruthner, Josef Lasser von Zollheim, Ignaz von Kürsinger, i inni, uczestnicy masowej ekspedycji prowadzonej przez Josefa Schwaba).
Uważa się, że wejście na szczyt Grossvenedigera nie jest szczególnie trudne technicznie - są trzy drogi, uważane za "normalne", z północy, od wschodu, i z południa; jednak wszystkie są drogami lodowcowymi, wymagającymi odpowiedniego sprzetu i umiejętności, zatem zbyt trudnymi i zbyt niebezpiecznymi dla turystów.
Szczyt jest ze wszystkich stron pokryty lodowcami. Pierwsze wejście: 3 września 1841 roku (m.in. Anton von Ruthner, Josef Lasser von Zollheim, Ignaz von Kürsinger, i inni, uczestnicy masowej ekspedycji prowadzonej przez Josefa Schwaba).
Uważa się, że wejście na szczyt Grossvenedigera nie jest szczególnie trudne technicznie - są trzy drogi, uważane za "normalne", z północy, od wschodu, i z południa; jednak wszystkie są drogami lodowcowymi, wymagającymi odpowiedniego sprzetu i umiejętności, zatem zbyt trudnymi i zbyt niebezpiecznymi dla turystów.
Grosses Wiesbachhorn (3564 m)
GROSSES WIESBACHHORN
(3564 m)fot. PL
Grosses Wiesbachhorn (3564 m) - to najwyższy szczyt łańcucha Fusch-Kaprun (Fuscher/Kapruner Kamme) należącego do pasma Wysokich Taurów (Hohe Tauern), położony ok. 10 km (w linii prostej) na północny wschód od Grossglocknera i ok. 10 km na południowy zachód od miejscowości Fusch an der Grossglocknerstrasse (➤ mapka)(➤ mapka).
Na szczyt, prawie całkowicie otoczony lodowcami, wchodzono już w końcu XVIII wieku. Dla historii alpinizmu znaczenie miało przejście 15 lipca 1924 przez Franza Riegele i Willo Welzenbacha północno-zachodniej ściany (Nordwestwand) masywu.
Szczyt nie jest dostępny dla turystów.
Na szczyt, prawie całkowicie otoczony lodowcami, wchodzono już w końcu XVIII wieku. Dla historii alpinizmu znaczenie miało przejście 15 lipca 1924 przez Franza Riegele i Willo Welzenbacha północno-zachodniej ściany (Nordwestwand) masywu.
Szczyt nie jest dostępny dla turystów.
Romariswandköpfe (3511 m)
ROMARISWANDKÖPFE
(3511 m)fot. PL
Romariswandköpfe (3511 m) - to dwuwierzchołkowy szczyt położony w grupie Glockner (Glocknergruppe) w zachodniej części Wysokich Taurów (Hohe Tauern), ok. 2,7 km na północny zachód od najwyższego szczytu Wysokich Taurów Grossglocknera (➤ mapka)(➤ mapka).
Otoczone lodowcami Romariswandköpfe leżą na granicy austriackich stanów związkowych Karyntii i Tyrolu; dwa szczyty masywu są oddalone od siebie o ok. 120 m. Pierwsze wejście: 29 sierpnia 1868 r. Johann Stüdl oraz przewodnicy Michael Groder i Andreas Kerer.
Szczyt nie jest turystycznie dostępny.
Otoczone lodowcami Romariswandköpfe leżą na granicy austriackich stanów związkowych Karyntii i Tyrolu; dwa szczyty masywu są oddalone od siebie o ok. 120 m. Pierwsze wejście: 29 sierpnia 1868 r. Johann Stüdl oraz przewodnicy Michael Groder i Andreas Kerer.
Szczyt nie jest turystycznie dostępny.
Hochfeiler (3509 m)
Hochfeiler (nazwa włoska: Gran Pilastro) - to wznoszący się na wysokość 3509 m n.p.m., otoczony lodowcami najwyższy szczyt Alp Zillertalskich, położony na granicy między austriackim Tyrolem a włoskim regionem Trydent-Górna Adyga. Pierwsze wejście: 24 czerwca 1865 roku (Paul Grohmann i przewodnicy Georg Samer oraz Peter Fuchs).
Północna lodowa ściana masywu, opadająca w stronę jeziora zaporowego Schlegeisspeicher, położonego na wysokości 1782 m, jest dostępna wyłącznie dla doświadczonych alpinistów, natomiast wejście drogą "normalną" (oznaczaną jako F, facile), od strony południowo-zachodniej, przez schronisko Hochfeiler Hütte (2710 m), do którego można dojść ścieżką z doliny Pfitscher Tal, jest w dobrych warunkach (gdy nie ma konieczności używania czekana, raków czy liny na stromych płatach lodu) możliwe dla doświadczonych i odpowiednio przygotowanych turystów. Wierzchołek Hochfeilera jest znany z doskonałego panoramicznego widoku.
Północna lodowa ściana masywu, opadająca w stronę jeziora zaporowego Schlegeisspeicher, położonego na wysokości 1782 m, jest dostępna wyłącznie dla doświadczonych alpinistów, natomiast wejście drogą "normalną" (oznaczaną jako F, facile), od strony południowo-zachodniej, przez schronisko Hochfeiler Hütte (2710 m), do którego można dojść ścieżką z doliny Pfitscher Tal, jest w dobrych warunkach (gdy nie ma konieczności używania czekana, raków czy liny na stromych płatach lodu) możliwe dla doświadczonych i odpowiednio przygotowanych turystów. Wierzchołek Hochfeilera jest znany z doskonałego panoramicznego widoku.
Johannisberg (3453 m)
Johannisberg (3453 m) - to szczyt położony w Wysokich Taurach (Hohe Tauern), w grupie Glocknera (Alpy Wschodnie), na granicy krajów związkowych Salzburg i Karyntia, w pobliżu miejsca, gdzie te dwa kraje stykają się także z Tyrolem, ok. 4 km na północny zachód od najwyższego szczytu Wysokich Taurów Grossglocknera (➤ mapka)(➤ mapka).
Pierwsze wejście: 28 sierpnia 1859 (Anton von Ruthner).
Szczyt, a także opadający na południowy wschód najdłuższy lodowiec w Austrii i w Alpach Wschodnich (dziewiąty pod względem długości w całych Alpach), Pasterze, są doskonale widoczne z miejsca zwanego Franz-Josefs-Höhe (2369 m), do którego można dojechać drogą stanowiącą odgałęzienie alpejskiej trasy samochodowej znanej jako Grossglockner Hochalpenstrasse łączącej Fusch an der Glocknerstrasse z Heiligenblut. W niektórych źródłach można znaleźć informację, że Johannisberg jest łatwo dostępny. Istotnie, droga północno-zachodnią granią oznaczana jest jako F (facile); należy jednak pamiętać, że prowadzi granią firnową, wymaga sprzętu, doświadczenia lodowcowego i umiejętności poruszania się po firnie i lodzie, a ponadto, zwłaszcza w złych warunkach pogodowych, jest trudna orientacyjnie, wobec czego nie może być polecana jako droga dostępna dla turystów.
Pierwsze wejście: 28 sierpnia 1859 (Anton von Ruthner).
Szczyt, a także opadający na południowy wschód najdłuższy lodowiec w Austrii i w Alpach Wschodnich (dziewiąty pod względem długości w całych Alpach), Pasterze, są doskonale widoczne z miejsca zwanego Franz-Josefs-Höhe (2369 m), do którego można dojechać drogą stanowiącą odgałęzienie alpejskiej trasy samochodowej znanej jako Grossglockner Hochalpenstrasse łączącej Fusch an der Glocknerstrasse z Heiligenblut. W niektórych źródłach można znaleźć informację, że Johannisberg jest łatwo dostępny. Istotnie, droga północno-zachodnią granią oznaczana jest jako F (facile); należy jednak pamiętać, że prowadzi granią firnową, wymaga sprzętu, doświadczenia lodowcowego i umiejętności poruszania się po firnie i lodzie, a ponadto, zwłaszcza w złych warunkach pogodowych, jest trudna orientacyjnie, wobec czego nie może być polecana jako droga dostępna dla turystów.
Hohe Dock (3348 m)
HOHE DOCK
(3348 m)fot. PL
Hohe Dock (3348 m) - to szczyt należący do grupy górskiej Wysokich Taurów (Hohe Tauern) znanej jako Glocknergruppe, położony na terenie kraju związkowego Salzburg, ok. 7 km na północny wschód od najwyższego szczytu Wysokich Taurów, Grossglocknera (➤ mapka)(➤ mapka).
Masyw ma dwa wierzchołki; wyższy wznosi się na wysokość 3348 m, niższy, południowo-wschodni - na wysokość 3268 m. Na szczyt można wejść oznakowanym szlakiem z miejscowości Fusch an der Grossglocknerstrasse (pierwsze wejścia miały miejsce pod koniec pierwszej połowy XIX wieku).
Masyw ma dwa wierzchołki; wyższy wznosi się na wysokość 3348 m, niższy, południowo-wschodni - na wysokość 3268 m. Na szczyt można wejść oznakowanym szlakiem z miejscowości Fusch an der Grossglocknerstrasse (pierwsze wejścia miały miejsce pod koniec pierwszej połowy XIX wieku).
Fuscher-Kar-Kopf (3331 m)
FUSCHER-KAR-KOPF
(3331 m)fot. PL
Fuscher-Kar-Kopf (3331 m) - to dwuwierzchołkowy szczyt (niższy, północno-zachodni wierzchołek ma wysokość 3252 m) położony w głównym grzbiecie alpejskim w Wysokich Taurach (Hohe Tauern), w grupie Glockner, na granicy krajów związkowych Salzburga i Karyntii (➤ mapka)(➤ mapka).
Fuscher-Kar-Kopf jest ze wszystkich stron (z wyjątkiem południowo-wschodniej) otoczony lodowcami; lodowiec położony na południe od wierzchołka, Pasterze, jest największym lodowcem Alp Wschodnich.
Szczyt został po raz pierwszy zdobyty w latach 40. XIX wieku przez myśliwego Gregora Maiera z Fusch an der Grossglocknerstrasse. Z punktu widzenia alpinistów wejście na Fuscher-Kar-Kopf jest raczej łatwe (UIAA I+ dla drogi normalnej), turystycznie jednak szczyt nie jest dostępny.
Fuscher-Kar-Kopf jest ze wszystkich stron (z wyjątkiem południowo-wschodniej) otoczony lodowcami; lodowiec położony na południe od wierzchołka, Pasterze, jest największym lodowcem Alp Wschodnich.
Szczyt został po raz pierwszy zdobyty w latach 40. XIX wieku przez myśliwego Gregora Maiera z Fusch an der Grossglocknerstrasse. Z punktu widzenia alpinistów wejście na Fuscher-Kar-Kopf jest raczej łatwe (UIAA I+ dla drogi normalnej), turystycznie jednak szczyt nie jest dostępny.
Sonnwelleck (3261 m)
SONNWELLECK
(3261 m)fot. PL
Sonnwelleck (3261 m) - to szczyt (zwany także Sinwelleck oraz Sonnenwelleck) położony w grupie Glockner w Wysokich Taurach (➤ mapka)(➤ mapka).
Kellerskogel (3239 m)
KELLERSKOGEL
(3239 m)fot. PL
Breitkopf (3154 m)
BREITKOPF
(3154 m)fot. PL
Brennkogel (3018 m)
BRENNKOGEL
(3018 m)fot. PL
Brennkogel (3018 m) - to szczyt położony w grupie Glockner w Wysokich Taurach na granicy krajów związkowych Karyntii i Salzburga, ok. 2,5 km na północny zachód od przełęczy Hochtor (➤ mapka)(➤ mapka).
Przy dobrej pogodzie możliwe jest turystyczne wejście na szczyt jest możliwe częściowo oznakowanym szlakiem z przełęczy Hochtor (ok. 1 godz. 30 minut).
Przy dobrej pogodzie możliwe jest turystyczne wejście na szczyt jest możliwe częściowo oznakowanym szlakiem z przełęczy Hochtor (ok. 1 godz. 30 minut).
Kloben (2938 m)
KLOBEN
(2938 m)fot. PL
Kloben (2938 m) - to szczyt położony w grupie Glockner w Wysokich Taurach, położony w pobliżu szczytu Edelweissspitze (➤ mapka)(➤ mapka).
Schneefernerkopf (2874 m)
Edelweissspitze (2571 m)
Edelweissspitze (2571 m) - to szczyt w Wysokich Taurach (Hohe Tauern). Jest najwyższym punkt alpejskiej drogi zwanej Grossglockner Hochalpenstrasse. Na szczyt, słynący jako doskonały punkt widokowy, prowadzi droga odgałęziająca się od Grossglockner Hochalpenstrasse w pobliżu przełęczy Fuscher Törl (2428 m n.p.m.) (➤ mapka)(➤ mapka). Doskonały punkt widokowy.
Törlkopf (2455 m)
TÖRLKOPF
(2455 m)fot. PL
Törlkopf (2455 m) - to szczyt położony w grupie Glockner w Wysokich Taurach w pobliżu szczytu Edelweissspitze i przełęczy Fuscher Törl (➤ mapka)(➤ mapka).
