 w dolinie Mattertal w szwajcarskim kantonie Wallis / Valais, na wschód od Breuil-Cervinia
 w dolinie Mattertal w szwajcarskim kantonie Wallis / Valais, na wschód od Breuil-Cervinia  w dolinie Val d'Ayas we włoskim regionie Dolina Aosty. Pierwsze wejście: 13 sierpnia 1813 roku (Henry Maynard, Joseph-Marie Couttet, Jean Gras, Jean-Baptiste Erin i Jean-Jacques Erin).
 w dolinie Val d'Ayas we włoskim regionie Dolina Aosty. Pierwsze wejście: 13 sierpnia 1813 roku (Henry Maynard, Joseph-Marie Couttet, Jean Gras, Jean-Baptiste Erin i Jean-Jacques Erin). i masywu Monte Rosa, z najwyższym szczytem Dufourspitze
 i masywu Monte Rosa, z najwyższym szczytem Dufourspitze  na wschodzie. Składa się z pięciu wierzchołków, z których najwyższym, wznoszącym się na wysokość 4164 m n.p.m., jest zachodni.
 na wschodzie. Składa się z pięciu wierzchołków, z których najwyższym, wznoszącym się na wysokość 4164 m n.p.m., jest zachodni.Breithorn uchodzi za najłatwiejszy do zdobycia czterotysięcznik alpejski (lub w każdym razie jeden z dwóch najłatwiejszych do zdobycia, obok Allalinhornu) - przede wszystkim dlatego, że korzystając z kolejki linowej na Klein Matterhorn
 można się z Zermatt dostać bez wysiłku na wysokość 3820 m n.p.m., niewiele ponad 300 metrów poniżej szczytu. Droga z Breithornplateau na szczyt Breithornu, biegnąca stosunkowo łagodnym, choć oblodzonym zboczem, jest w skali alpejskiej oznaczana literą F (facile), co oznacza, że teoretycznie jest dostępna dla zaawansowanych turystów. Trzeba jednak dysponować odpowiednim przygotowaniem kondycyjnym i wyposażeniem (raki, czekan), pamiętać o wcześniejszej aklimatyzacji, mieć doświadczenie w chodzeniu po lodowcu, a także wyruszać w górę tylko przy pewnej pogodzie (w przypadku utraty widoczności droga staje się niebezpieczna).
 można się z Zermatt dostać bez wysiłku na wysokość 3820 m n.p.m., niewiele ponad 300 metrów poniżej szczytu. Droga z Breithornplateau na szczyt Breithornu, biegnąca stosunkowo łagodnym, choć oblodzonym zboczem, jest w skali alpejskiej oznaczana literą F (facile), co oznacza, że teoretycznie jest dostępna dla zaawansowanych turystów. Trzeba jednak dysponować odpowiednim przygotowaniem kondycyjnym i wyposażeniem (raki, czekan), pamiętać o wcześniejszej aklimatyzacji, mieć doświadczenie w chodzeniu po lodowcu, a także wyruszać w górę tylko przy pewnej pogodzie (w przypadku utraty widoczności droga staje się niebezpieczna).

