Jezioro Maggiore / Lago Maggiore

Jezioro Maggiore (Lago Maggiore), zwane też Lago Verbano (Lacus Verbanus) - to duże i głębokie jezioro polodowcowe położone w większej części we Włoszech, stanowiąc odcinek granicy między regionami Lombardia i Piemont, a częściowo w Szwajcarii, ok. 70 km na północny zachód od Mediolanu , ok. 50 km na zachód od Jeziora Como (➤ mapka)(➤ mapka). Okolice pięknie położonego jeziora, znane ze specyficznego łagodnego mikroklimatu sprzyjającego rozwojowi śródziemnomorskiej i tropikalnej roślinności, słyną z pięknych parków i ogrodów, z których bodaj najbardziej znanymi są ogrody na tzw. Wyspach Boromejskich. Rejon Jeziora Maggiore jest jednym z najpopularniejszych rejonów turystycznych w północnych Włoszech i w szwajcarskim kantonie Ticino.

Jezioro Maggiore jest - z wielkich polodowcowych jezior przedalpejskich po południowej stronie Alp - jeziorem wysuniętym najbardziej na zachód. Ma podłużny, ułożony mniej więcej południkowo kształt. Jest drugim pod względem wielkości jeziorem Włoch (po Jeziorze Garda) oraz jednym z najgłębszych jezior w Alpach. Jego powierzchnia wynosi 212 km², maksymalna długość - 64 km, maksymalna szerokość - 10 km (przy wejściu do odgałęziającej się na zachód odnogi zwanej Zatoką Boromejską (Golfo Borromeo), między miejscowościami Verbania i Stresa, a maksymalna głębokość - 372 m. Jezioro leży na wysokości 193 m n.p.m., co oznacza, że jego dno leży prawie 200 m poniżej poziomu morza. Północna część jeziora ma charakter alpejski, część środkowa otoczona jest niewysokimi wzgórzami, a okolice południowe krańca jeziora mają charakter zbliżony do równinnego.

Północna część jeziora leży w szwajcarskim kantonie Ticino; głównymi miejscowościami są tu Locarno , Ascona i Brissago W części należącej do Włoch przez środek jeziora biegnie granica między regionami Lombardii i Piemontu. Większość miejscowości mających znaczenie turystyczne leży na brzegu zachodnim, w Piemoncie, w prowincji Verbano-Cusio-Ossola (Cannobio , Ghiffa , Verbania , Baveno , Stresa i Belgirate ) oraz w prowincji Novara (Arona ). Najbardziej znaną miejscowością na brzegu wschodnim jest Luino .

Za główny dopływ Jeziora Maggiore uważa się Ticino, rzekę (potok, Fiume Ticino), od której nazwy bierze nazwę cały kanton, mającą swe źródła na położonej na wysokości 2478 m n.p.m. przełęczy Nufenen w Alpach Lepontyńskich, wpadającą do Jeziora Maggiore w pobliżu jego północnego krańca, w miejscu oznaczonym markerem ; w miejscu Ticino wypływa z jeziora i płynie w kierunku Padu, do którego wpada w pobliżu Pawii. Markerem oznaczny jest inny dopływ Jeziora Maggiore, Verzasca (płynąca doliną o tej samej nazwie), a markerem - Maggia, wpadająca do jeziora między Locarno i Asconą. Ze wschodu, od strony Jeziora Lugano, płynie do Jeziora Maggiore Tresa , a od zachodu Toce .

Na zachód od Jeziora Maggiore w odległości 60-70 km wnoszą się najwyższe szczyty Alp Pennińskich (Walijskich), w tym Monte Rosa (4634 m) najwyższy szczyt Szwajcarii. Na północ od jeziora leżą Alpy Lepontyńskie, a na wschód - Prealpy Lugańskie. Do ważniejszych szczytów położonych niedaleko Jeziora Maggiore należą Gridone (2188 m), Monte Tamaro (1960 m), Monte Nudo (1237 m) i Mottarone (1491 m).

Na jeziorze leży wiele wysp, z których najbardziej znanymi są: składający się z trzech większych wysp (Isola Bella, Isola dei Pescatori, zwana też Isola Superiore oraz Isola Madre) i dwu mniejszych (Scoglio della Malghera i Isolino di San Giovanni) archipelag Wysp Boromejskich (zob. ➤ Verbania) oraz Isole di Brissago, dwie wyspy leżące w pobliżu miejscowości Brissago (zob. ➤ Brissago).


Na wschodnim brzegu Jeziora Maggiore, poza wspomnianą wyżej miejscowością Luino, można odwiedzić Eremo di Santa Caterina del Sasso , pochodzący z XIV wieku klasztor (z dwoma kościołami), z godnymi uwagi dziełami sztuki, położony malowniczo na klifie na wschodnim brzegu jeziora Maggiore w gminie Leggiuno w prowincji Varese (warto wiedzieć, że do klasztoru nie można dojechać samochodem, a zwiedzanie możliwe jest tylko w niektóre dni), oraz Rocca di Angera , ufortyfikowaną budowlę, której początki sięgają czasów longobardzkich. Twierdza, wzniesiona w obecnym kształcie w XIV wieku, później przebudowana, od 1449 roku do dnia dzisiejszego pozostająca w rękach rodu Boromeuszów, położona w gminie Angera na niewysokim (ok. 200 m) wapiennym wzgórzu w pobliżu południowego krańca Jeziora Maggiore, jest jednym z najlepiej zachowanych zamków w Lombardii. Trzema głównymi atrakcjami tego miejsca są XII-wieczne freski w jednej z sal zamkowych (znanej jako Sala di Giustizia), mieszczące się w zamku uważane za jedno z ciekawszych w Europie (i jedyne we Włoszech) Muzeum Lalek (Museo della Bambola), a także zrekonstruowane średniowieczne ogrody.