Septimerpass

Przełęcz alpejska, położona na wysokości 2310 m n.p.m. w szwajcarskim kantonie Gryzonia, łącząca dolinę Oberhalbstein z doliną Val Bregaglia. Cel wycieczek z Bivio lub z miejscowości Casaccia.

Septimerpass (po włosku Passo del Settimo, w języku retoromańskim Pass da Sett) nie jest przełęczą drogową. Samochodem można dojechać do Bivio w dolinie Oberhalbstein (Val Sursette, Surses) lub do miejscowości Casaccia w dolinie Val Bregaglia (po niemiecku Bergell, w języku retoromańskim Val Bargaja). Bivio leży na wysokości 1769 m n.p.m., 68 km na południe od Churu , stolicy Gryzonii; Casaccia - na wysokości 1458 m n.p.m., 17 km na południowy zachód od Silvaplany , 5 km na południowy zachód od przełęczy Malojapass i 30 km na północny wschód od Chiavenny we Włoszech (➤ mapka)(➤ mapka). Odległość w linii prostej od pierwszej z tych miejscowości do przełęczy wynosi 6 km, od drugiej - 4 km. Przełęcz leży w Alpach Retyckich, między masywami Piz Turba (3018 m) na wschodnim skraju pasma Oberhalbersteiner Alpen i Piz Lunghin (2780 m) na południowo-zachodnim skraju pasma Albula. Przez przełęcz przebiega dział wodny między zlewiskiem Morza Północnego (Ren) a zlewiskiem Morza Śródziemnego (Pad).

Przejście przez Septimerpass było znane od czasów rzymskich (podczas wykopalisk prowadzonych w pobliżu przełęczy w latach 2007-2008 znaleziono na wysokości 2340 m n.p.m. pozostałości rzymskiego obozu wojskowego z czasów Oktawiana Augusta). W Średniowieczu droga przez przełęcz, z Churu do Chiavenny, pozostająca przez pewien czas pod kontrolą biskupów Churu, była, obok m.in. przełęczy Brener i przełeczy św. Bernarda, jednym z najważniejszych przejść transalpejskich, używanych przez kupców, ale też cesarzy i inne osobistości - wiadomo np. że w 961 roku podróżował tędy Otton I, a w 1164 roku Fryderyk Barbarossa. Później, gdy zaczęto używać na większą skalę innych przejść obsługujących ruch handlowy, m.in. przez przełęcz św. Gotarda czy przez przełęcz Splügenpass (Passo dello Spluga), przełecz Septimerpass straciła na znaczeniu, a w końcu, w XIX wieku, została jako droga jezdna zastąpiona okrężnym szlakiem (także znanym już w Starożytności) prowadzącym z Bivio przez przełęcz Julierpass do Silvaplany, a stąd przez przełęcz Malojapass i dolinę Val Bregaglia do Chiavenny.


Dziś przełęcz Septimerpass ma znaczenie wyłącznie turystyczne, będąc popularnym celem wycieczek - pieszo lub rowerem górskim. Szczególną atrakcją dla turystów, którzy tu dotarli, może być położona niedaleko, na wysokości 2645 m n.p.m., pod szczytem Piz Lunghin, przełęcz Pass Lunghin, jedyne w Europie miejsce, gdzie stykają się zlewiska trzech mórz: Morza Północnego (rzeki Gelgia / Julia i następnie Ren), Morza Śródziemnego (rzeki Mera i Pad) oraz Morza Czarnego (rzeki Inn i Dunaj).